Een minuut stilte per jaar?
Wij Nederlanders schijnen het nogal op te hebben met het collectief verwerken van gebeurtenissen. Stille tochten, condoleancesites, overlijdensberichtenpagina’s op internet en de bekende minuut stilte op televisie.
Ookal is het niet nieuw, maar het vercommercialiseren van rouwverwerking heeft een nieuwe nagel aan de kist. Yarden, een uitvaartorganisatie, heeft bedacht dat we op 30 december a.s. een minuut stil moeten zijn. Om de mensen te herdenken die we verloren hebben in het afgelopen jaar. Dit natuurlijk in samenwerking met Endemol, je weet wel, ook zo’n filantropische instelling.
Een uitspraak van de Yarden directeur Peter van Wageningen:
“Met de Herinneringsminuut willen we een moment creëren waarmee ieder op eigen wijze stil kan staan bij zijn of haar overleden dierbare.”
Ook las ik het volgende “De Herinneringsminuut wordt ingeleid door een bekende Nederlander die het afgelopen jaar zelf werd geconfronteerd met een persoonlijk verlies.” (bron)
Ik kan niet wachten wie komende woensdag met een fluitje en een vlaggetje het startsein geeft van mijn rouwverwerkingsmomentje. Zal het Caroline Tensen zijn, beroepsjanker Catherina Keijl of Liesbeth List? Die laatste wist zo goed de dood van Ramses Shaffy te gebruiken om een net uitgebrachte CD te pluggen bij Pauw en Witteman. Zo oprecht ook, zo zonder eigenbelang.
Toch moet ik zeggen, ik ben blij met dat minuutje. Een minuutje in het jaar waarop mensen hun geliefde kunnen gedenken, even kunnen snikken en vervolgens Yarden bellen om ze te bedanken voor het verantwoord spenderen van hun premie.
Maar dan moet het ook maar eens afgelopen zijn, je krijgt nu nog maar één keer per jaar een minuut en dan houden we er over op. Geen stille tochten meer, geen advertenties meer, geen RIP reacties meer op internet, en condoleance.nl wordt uit de lucht gehaald. Mijn zegen hebben ze, mits ze mijn voorwaarden accepteren.
2009 wordt zo toch gepast afgesloten, wat een kutjaar is het toch geweest.