Goedemorgen!

Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws om daarna een lastige vraag te stellen. Vandaag over het dodelijke treinongeluk, gisteravond bij Barendrecht.

Verschrikkelijk dat gisteren een treinmachinist bij een botsing in Barendrecht om het leven is gekomen. We kennen inmiddels de foto’s, waarop je duidelijk kunt zien, dat van de twee locomotieven weinig meer over is dan een berg verwrongen staal. Gelukkig betrof het een botsing van twee goederenlocomotieven. De botsing was voor mij wel aanleiding, een aantal grappen over de spoorwegen in mijn wekelijkse gooi- en smijtcolumn te schrappen. Dit is niet de dag om lollig te doen over de spoorwegen. Maar...

Als een duveltje uit een doosje was de heer Pieter van Vollenhoven op de plaats des onheils aanwezig. Hij bewijst zijn veiligheidsonderzoeksclub doorgaans geen dienst met allerlei voorbarige conclusies, maar dit keer was hij stellig in zijn mededeling dat éérst de oorzaak moet worden onderzocht voordat hij verdere uitspraken zal doen. En dit keer ben ik het met hem eens. De machinist van een aanstormende internationale passagierstrein zag in de verte vonken, en maakte een noodstop. Met een zachte klap raakte hij de brokstukken. Door zijn oplettende gedrag in de avondschemering heeft hij de levens van heel wat treinreizigers gered, constateerde Van Vollenhoven. Ik sta niet bekend als iemand die steeds met complimenten strooit. Maar ook van mijn kant: hulde voor deze machinist!

Wat is de oorzaak van de treinbotsing? Iemand door rood gereden? Een wissel kapot zodat de trein de andere kant op ging? Mag ik de verantwoordelijke onderzoekers vragen, haast te maken met het onderzoek? Het is in het belang van een ieder, om snel de oorzaak te achterhalen, en maatregelen te nemen om te zorgen dat zo’n ongeluk als dit niet nog een keer gebeurt.