Goedemorgen!

Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws om daarna een lastige vraag te stellen. Vandaag over de eisen aan importbruiden en –bruidegommen.

Volkomen terecht stellen we eisen aan buitenlanders die zich hier willen vestigen. Het ligt al wat moeilijker wanneer het gaat over hun wens, hun geliefde ook naar Nederland te halen. Toch kan het gebeuren, dat mensen op vakantie naar hun vaderland gaan, en daar de ideale levenspartner vinden. Ach ja, de liefde… Hoewel…

In veel gevallen gaat het niet om liefde, maar is alles door de wederzijdse ouders voorgekookt. De gedachte is vaak ook, dat ons land een soort uitkeringenparadijs is. Maar het bepleite verbod op huwelijken tussen neven en nichten is niet echt een oplossing. Immers, dat houdt gedwongen huwelijken tussen de kinderen van bevriende gezinnen in dorpen in het Rif-gebergte niet tegen.

Beter is het, om gewoon stevige eisen aan dit soort importhuwelijken te stellen. De partner die al in Nederland woont dient minimaal 120 procent van het minimumloon te verdienen, dat is nu ook al zo, maar daarnaast dient de nieuwkomende echtgenoot (m/v) te kunnen aantonen, over een gedegen opleiding te beschikken, goed Nederlands te spreken en een borg te storten zodat bij een onverhoopt einde van het huwelijk binnen 10 jaar, de reis terug naar huis kan worden aanvaard indien de versmade huwelijkspartner niet in staat is, in diens eigen levensonderhoud te voorzien.

Maar kunnen de indieners van dat huwelijksverbod tussen neven en nichten mij even laten weten, op welke manier zij de door het desbetreffende vaderland verstrekte gegevens toetsen? Immers, veel landen gaan gebukt onder ernstige corruptie en een slecht bijgehouden bevolkingsadministratie….