Goedemorgen!

Driek (DriekOplopers)

Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws, en stelt een lastige vraag. Vandaag over de vraag, hoe humaan het eigenlijk is om een levenslang gestrafte gratie te verlenen:

Het is verschrikkelijk, om al op je vijftigste te sterven. En dan doel ik niet alleen op Michael Jackson. Slechts 50 jaar oud worden is voor iedereen verschrikkelijk. Maar dat betekent nog niet, dat medelijden altijd op zijn plaats is.

De koningin verleende gratie aan een vijftigjarige gevangene, die tot levenslang was veroordeeld. In het algemeen verblijft een ter dood veroordeelde tot zijn sterfdag in de gevangenis. Daarom heet zo’n straf ook “levenslang”. De man in kwestie was tot zijn levenslange celstraf veroordeeld omdat hij twee mensen had vermoord.

Hij kreeg gratie omdat hij stervende is aan kanker, en mag zijn laatste weken in vrijheid doorbrengen. Dat lijkt humaan, maar ik vraag me af hoe de nabestaanden van zijn slachtoffers daar over denken.

Zoals ik al zei: het is verschrikkelijk om op je vijftigste te sterven. Maar kunnen de initiatiefnemers tot de gratie, advocaat Serranens en justitieminister Hirsch Ballin mij even laten weten, hoe kort de slachtoffers van deze moordenaar eigenlijk hebben mogen leven, en hoe dat zich verhoudt tot het gratiebesluit? Want er is maar één ding nog verschrikkelijker dan óp je vijftigste te sterven: vóór je vijftigste!