Kein Rudi Flop

"Als de Duitsers de strijd nu maar winnen, dan kan ik vanavond tenminste lekker slapen", dacht ik tijdens de EK-wedstrijd tussen Duitsland en Turkije, vorige week woensdag. Mijn beide grootvaders zullen er in mei 1940 ongetwijfeld anders over hebben gedacht, maar die hadden makkelijk praten met dat uit de hand gelopen opstootje, dat nogal overschat als "Wereldoorlog, Part II" de geschiedenisboeken is ingegaan.

Dit stukje is overigens een beetje mosterd na de maaltijd, maar enkele weken terug vernam collega-weblogger FdeBeer dat ik vier jaar geleden -2004 als ik me het goed herinner- besloot om met een aantal gasten een EK-singletje te maken. Hij vond een linkje met een fragment van de single, die ik destijds amper verkocht kreeg; zelfs de straatstenen zongen in koor: "Aan ons kun je die rommel niet kwijt!"

Om een lang verhaal niet nog langer te maken: een aantal gasten die ik vaag uit mijn dorp kende, hadden tijdens de wintersport begin 2004 "een lumineus idee" gekregen. Een idee voor een single voor het aankomende EK dat jaar, in Portugal. Tijdens hun skivakantie hadden ze namelijk in een Zwitserse après-skihut om de haverklap het Duitse liedje 'Es gibt nur ein Rudi Völler' moeten aanhoren. Tot vervelens toe. En Rudi Völler, destijds aangesteld als coach van de oosterburen, was (of is) voor ons Nederlanders, samen met Lothar Mattheüs, dé verpersoonlijking van de irritante Duitser, roepnaam; "mof".
Aangezien iedereen met meer dan tien bier en een karaf  glühwein achter de kiezen denkt dat ie kan zingen, werd de tekst van het Duitse liedje al snel meegezongen. Zij het enigszins aangepast in: 'Es gibt nur KEIN Rudi Völler'. Als dat geen geniaal idee voor een plaatje was? Met meer dan tien bier en een karaf glühwein achter de kiezen wél.
Maar de kater komt altijd later.

Ik nam me voor om de tekst te schrijven, waar die ultieme zinsnede 'KEIN Rudi Völler' de leidraad moest worden. Hoewel ik er tijdens het EK al achter kwam dat die Rudi Völler zo'n schweinhund helemaal niet was, dacht ik dat aanvankelijk wel. Met de eerste regel zette ik meteen de toon, en dan ook nog een valse:
"Zijn krullen zijn als van een poedel"
Die tweede zin luidde:
"En van de zorgen zijn ze grijs".
Daar had ik natuurlijk moeten inspelen op het spuug-incident tussen Völler en Rijkaard, waarbij laatstgenoemde enkele welgemikte grijze fluimen in het krulletjeskapsel van 'der Rudi' slingerde. Het eerste couplet vervolgt met:
"In Portugal speelt hij een bijrol
Hij wint niet eens de poedelprijs"

Dan valt het refrein in, met zo'n 40 à 45 keer "Kein Rudi Völler, es gibt doch Kein Rudi Völler!" De verdere tekst borduurt met termen als 'hondenbaan', 'kuilen graven', 'riem' en 'uitgelaten' schaamteloos verder op de hond Rudi Völler:

Hij blaft naar pers en naar zijn elftal
't is voor hem een hondenbaan
Raakte hij zelf ooit wel een voetbal?
Heeft hij überhaupt bestaan?

(refrein: "Kein Rudi Völler, es gibt doch Kein Rudi Völler")

Rudi zeg nog eenmaal "Scheisse!"
Als de Mannschaft is gestrand
Op ver-nederlandsche wijze
Maar graaf je kuil in eigen land!

't Is niet dat wij hem echt haten
maar Rudi moet wel aan de riem
en wij zelf zijn uitgelaten
want Holland is het winnende team!

Maar met dat laatste viel het wel mee. Duitsland overleefde de eerste ronde niet eens, dus Rudi en de Duitsers deden niet eens meer ter zake. De Portugezen zouden de nieuwe vijand worden, het gerucht deed zelfs de ronde dat Dick Advocaat tijdens de befaamde wissel van Robben "Es gibt doch kein Arjen Robben" neuriede. Nederland werd vervolgens uitgeschakeld door Portugal, en qua single-verkoop waren wij ook al niet bepaald het winnende team.
De waardeloze single-verkoop van 'Kein Rudi Völler' leverde nog wel het nodige gezeik op qua rechten en geldverdeling. Sterker nog: wie van "de band" had zich voor dit project het meest in de schulden gestoken? En wat kreeg mijn maat, die het plaatje in zou zingen, maar dermate slecht bevonden werd door de studio-technicus dat er iemand anders ingehuurd moest worden?
De single werd grijs gedraaid op lokale en regionale zenders in Brabant, en tijdens de rust in het stadion van RBC :'). Günter Netzer, de vermaarde analist van de ARD had in een kort item op de Duitse televisie ook nog schande gesproken over de single, waarbij  'keinrudi'-website frontaal in beeld werd gebracht, en in het door mij zeer gewaardeerde Voetbal International stonden ook nog wat hatelijke zinnetjes over onze schijtlollige EK-single.  Allemaal niet leuk en onaardig, en qua royalties leverde het ook weinig op. Onze manager van Alberti Music (inderdaad: de zoon en broer van) wist van niks, al sprak het feit dat ie zijn auto had ingeruild voor een tweedehands Lada in zijn voordeel.

En uiteindelijk was het afgelopen zondag weer zo ver. Geen Rudi Völler te bekennen, maar Duitsland had het maar weer mooi tot de finale geschopt. Dat ze een hoop Turks getoeter hadden voorkomen was ik hen dankbaar voor, maar nu dacht ik: "Als de Spanjaarden de strijd vanavond nu maar winnen, dan kan ik vanavond tenminste lekker slapen" Mijn calvinistische voorvaderen zullen er tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) http://nl.wikipedia.org/wiki/Tachtigjarige_Oorlog ongetwijfeld anders over hebben gedacht, maar zij hadden het 'Wilhelmus',
..geen geflopte EK-single..