Scheiding van kern en staat...

In de submit vonden wij de volgende bijdrage:

Moe word ik er van, Nederlandse politiek, en een bepaald punt in het algemeen. Je hoort het de laatste tijd wel vaker… ‘ betutteling’. Vaak zijn zulke dingen buzz woorden die gewoon veel woorden gebruikt om een beetje mee te liften op de hype. Net zoals woorden zoals ‘polariseren’ en ‘multiculturele samenleving’. Ik trek me hier meestal niks van aan, maar bij het woord betutteling was het voor mij anders.

Dit kwam doordat Minister Hirsch Ballin de wet tegen Godslastering wilde aanscherpen. Ik was gewoon sprakeloos toen ik het las, waar haalt hij het gore lef vandaan? Het CDA en de CU waren voor, de rest van de Tweede Kamer is gelukkig tegen. In Nederland kennen we scheiding van kerk en staat, althans, in theorie.

In de praktijk is dit heel anders, zoals het voorbeeld in de alinea hierboven al aangeeft. Iedereen mag in Nederland een partij of fractie oprichten. Evenredig met de mensen die op je stemmen, groeit je macht. Dat je deze partij baseert op een levens of geloofsovertuiging moet je helemaal zelf weten. Dat je persoonlijk naar deze overtuiging handelt, moet je ook helemaal zelf weten.

Maar de grens trek ik bij het daadwerkelijk uitvoeren van eenzelfde beleid in de politiek, op landelijk, provinciaal of welk niveau dan ook. Nederland is een vrije samenleving, de contradictie met een verbod op het beledigen van een oppermachtig wezen waarvan het bestaan niet kan worden bewezen, is dan ook te debiel voor woorden. Waar halen deze mensen het gore lef vandaag om voor 17 miljoen mensen te gaan bepalen dat er een God is en dat deze wettelijk beschermd moet worden tegen belediging of satire?

Zo zijn er nog meer voorbeelden van middeleeuws gedachtegoed waar sommige politici nog in lijken te wanen. Zoals Christen Unie Amsterdam Zuid Oost raadslid Yvonne Lont, deze ex-prostituee zei letterlijk dat “de zonde van homoseksualiteit de geestelijke dood verdient.” Natuurlijk werd deze uitspraak later weer teruggetrokken, maar helaas voor haar stond het al op papier. Hoe kan het zijn dat wij zulke mensen in de politiek hebben? Mensen die haaks op de grondbeginselen van de Nederlandse samenleving staan?

Nederland is een land waar homo’s, negers, religies and culturen worden gerespecteerd, zolang dit allemaal binnen de grenzen van de wet valt. Frustrerend is het dan ook dat niemand zijn bek open trekt, als uitspraken als die van Yvonne Lont gedaan worden. Dit is een schrijnend voorbeeld van waar het in de Nederlandse politiek zo verschrikkelijk fout gaat. Je mag niemand kwetsen of ‘polariseren’ zoals het tegenwoordig heet.

Je mag niet het beestje bij zijn naam noemen, je moet er verschrikkelijk omheen werken of het domweg ontkennen. Als de keiharde feiten duidelijk laten zien dat de criminaliteit onder de Marokkaanse en Turkse jeugd veel hoger is dan onder de autochtone jeugd, dan mag je dat niet zeggen. Want, zo stelt de politiek, dat is racisme, of op zijn minst beledigend. Wat is er in godsnaam racistisch aan het opnoemen van bewezen feiten?

Mensen zijn bang voor de waarheid, de reacties vanuit het buitenland en reacties van minderheden. Want als er dan een keer iemand wél zijn bek opentrekt, dan wordt gelijk de vergelijking met nazi Duitsland getrokken of worden er racistische motieven erbij gehaald. Laat ik dit wel stellen; ik ben het niet eens met Wilders, of toentertijd met Fortuijn, beide raken/raakten in sommige gevallen kant noch wal.

Maar deze mensen durven in ieder geval nog hun bek open te trekken door zich niet te laten intimideren door mensen met een intellectuele achterstand. Het lijkt allemaal zo logisch, maar blijkbaar leert de Nederlandse politiek niet van zijn fouten en maakt fout op fout. Ik heb de moed zowat opgegeven….

Met dank aan Afwazig voor de submit