Cafe 't Dubbele Punt (deel 6)

Erik (getikte_rik)

Het was een heftige dag geweest voor Dirk, eigenaar van café 't Dubbele Punt. En de dag zou alleen nog maar heftiger worden, want er waren rare, dorstige klanten onderweg. Zijn ene buurman, kapper Tonny Tondeuse, was die middag bijna in het café gewurgd door zijn bloedeigen moeder. De andere buurman, Vette Fred, was enkele uren eerder vermoord. Door Dirk.

Fred had een grote plas bloed achtergelaten op de bar. "En wie kan het allemaal weer schoonmaken?" mopperde Dirk al poetsend, "De hardwerkende middenstander!"

"Tja. Als je iemand vermoordt moet je ook niet moeilijk doen over de rommel!" zei de man tegenover Dirk aan de bar. Het was Achmed Cejoseka ("met een 'C' en een 'k', en verder met een 'e', een 'j', een 'o', een 's', een 'e' en een 'a'). Hij was als rechercheur op deze moordzaak gezet, maar was ook een goede vriend van Dirk. Om de schijn van belangenverstrengeling te voorkomen liet Dirk hem wél voor zijn bier betalen. "Anders kom je nog in de problemen, Achmed! Dat wil ik niet op mijn geweten hebben!". Dirk stapelde de door Achmed geledigde bierglazen op in twee hoge torens.

"Je bent een echte vriend, Dirk" mompelde Achmed cynisch. Hij had door zijn drankprobleem al menig café-eigenaar financieel onafhankelijk gezopen. Het probleem van Dirk was echter dat hij nog niet tot die categorie behoorde. Al mocht ie verder niet klagen. De overname van Tonny's kapsalon "De Kapsalon" en Freds badjassenzaak "Badjassen" was nabij. Dirk had Fred en Tonny zo tegen elkaar uit weten te spelen, dat Tonny in de bak zat, en Fred dood was. Dat laatste had Dirk dan zelf moeten doen, maar de verdenking rustte duidelijk op Tonny's moeder; Conny T. Die stond immers op het moment dat de politie binnenkwam met een warm dampend geweer in haar handen. Heter kan een heterdaad niet zijn.

"Je hebt helaas wel andere dingen op je geweten, Dirk!" ging Achmed verder, nadat hij een biertje besteld had. Achmed gaf geen moer om Vette Freds dood, maar begon in Dirk toch wel één of andere concurrent te zien. Hij wist dat Dirk plannen had om een soort Grand Café te beginnen. De kroegbaas aasde al enige tijd op de zaak van Tonny, én die van Vette Fred. Dirk wilde ze verbouwen om van de nieuwe, grote ruimte een Grand Café ' te maken. En als ludiek eerbetoon aan Tonny Tondeuse de naam omdopen in "Het Graf van Mijn Moeder" (zie deel 2).

"Ja, dat klopt", antwoordde Dirk. "Ik zal het maar eerlijk toegeven: ik ben op een goedkoper biermerk overgestapt. De zaken gaan slecht, Achmed!". Dirk zuchtte. Hij tapte opnieuw een biertje voor Achmed, om vervolgens de frietpan in het keukentje achter de kroeg aan te zetten. Achmed had immers een bittergarnituurtje besteld. Hij kwam weer terug uit de keuken, pakte drie flessen door Achmed bestelde flessen champagne uit het koelkastje onder de bar.

Dirk wilde zijn malaise verder uit de doeken doen toen plots met veel kabaal de deur open ging!
Dirk schrok zich een spreekwoordelijk hoedje!
Was Vette Ed er nu al? Dirk dook een stuk achter de bar, en wachtte in spanning af wie de zaak binnentrad. Het was gelukkig geen vet monster met een roze brilletje. Dirk kroop omhoog van achter de bar, en zag tot zijn opluchting dat er een groep zwaar gestresste zakenlieden binnengekomen waren. Het waren anonieme alcoholisten die -onder het mom van: "Ik nog even naar 'het graf van mijn moeder"-nog wat gingen drinken in café ’t Dubbele Punt als ze hun AA-praatsessiemiddag achter de rug hadden.

"17 whisky en een dubbele wodka voor de BOB!" lalde er eentje. De overige vijf zakenlieden waren intussen aan een tafeltje gaan zitten. "Komt eraan, meneer!", glimlachte Dirk. Achmed had zich even omgedraaid naar de zakenlui, in deftig pak. Hij wist net zo goed als Dirk dat de heren hierna naar sexclub 'de Dubbele Puntkomma' gingen, wat verderop in de straat. Een sexclub waar Dirk, zo wist Achmed, zoveel aandelen in had dat hij er zijn voordeel uit kon halen. Zeker nu Katya de scepter naaide in het bordeel. Katya was Vette Freds vierde vrouw, nadat ie was gescheiden van zijn tweede. Fred wist, commercieel als ie was, een slaatje te slaan uit zijn onverzadigbare vrouw, door haar als hoer te verhuren aan 'de Dubbele Puntkomma'.

Maar goed, de heren zaten allemaal te wachten op hun drankjes. Achmed draaide zich om naar Dirk, en keek hem bedenkelijk aan. "Ho Dirk! Hoezo gaan de zaken slecht? Volgens mij ratelt je kassa als een nest ratelende ratelslangen die Emile Ratelband al ratelend aan het verzwelgen zijn!"
"Nou..", zei Dirk gehaast. "Tonny en zijn moeder Conny, twee trouw betalende stamgasten, zijn net onterecht opgepakt, en de derde, Vette Fred is dood. Alleen had hij verdomme nog niet afgerekend!"
"Misschien komt zijn broer Ed straks wel met je afrekenen", grijnsde Achmed, wederom cynisch.
"Ja haha, gaan we cynisch doen?", schreeuwde Dirk plotseling kwaad.
"Nou wat dan? Plotseling kwaad worden dan?", vroeg Achmed plotseling kwaad. "Vette Ed zal ook wel plotseling kwaad worden als hij hoort van Freds dood! En Vette Ed is geen gemakkelijke, Dirk! 't Is weliswaar een lelijke vetkwab, met zo'n belachelijk roze zonnebrilletje, maar je moet met hem oppassen! "
"Ja, ja! Dat heb je al gezegd. Ik ken Vette Ed ook wel hoor. Vaag dan. Zo vaag dat je de 'v' amper van de 'aag' kan onderscheiden. "
"Als je de 'C' de 'e', de 'j', de 'o', de 's', de 'e', de 'k' en de 'a' maar kan onthouden. Laat verdere letters er maar buiten. Ze staan niet op de kaart. Het is geen lingo."
"Nee, een bingo was het toch?", zei Dirk schamper. "Met een buurtbingo kon ik toch mijn leven redden, en ontkomen aan de wraak van Vette Ed? (zie vorig deel) Leg eens uit?"

"Nee muffe drol! Dat zei ik alleen maar om tijd te winnen. Vette Ed is op dit moment onderweg hiernaartoe. Om zijn broer Fred te wreken. Ik zal live kunnen aanschouwen hoe hij je ballen eraf rukt en deze zal gaan frituren in de frietpan die je net hebt aangezet. Hopelijk is het vet tegen die tijd 180 graden. En die drie flessen champagne hier op de bar zal ie in je reet proberen te douwen. Kortom: alles staat klaar, vriend!"

Dirk zweeg. Hij was verraden.
En het vet in de frietpan was inmiddels 180 graden.

(wordt vervolgd)