Girls op stap

Carla (Mutter)

Na veel nadenken en overleg, besloot ik in mijn eentje naar Berlijn te gaan, daar zou ik mijn vriendinnen uit Dresden en Philidelphia ontmoeten.

Mijn treinkaartje gekocht, eerste klas, omdat partner dat een veliger idee vond, vriendinnen gemaild en het kan gaan gebeuren.

's Ohtends nog een kopje koffie gedronken, partner zwaaide mij uit en zoonlief sliep door alles heen.

De eerste klas wagon was niet aanwezig, wegens een storing en nadat ik mijn plaatsje tussen het gewone volk had gevonden, kon het avontuur gaan beginnen.

Gelukkig was mijn MP3 speler volledig opgeladen en had ik genoeg van mijn favoriete muziek opgeslagen, om Nederland weg te zien glijden en Duitsland te begroeten.

Mijn reis eindigde in het Hauptbahnhoff in Berlijn en voor wie geen geoefende reiziger is,je staat voor een verrassing.

Het is groot, nee gigantisch, overal U-Bahnen, S-Bahnen,mensen op de roltrap, mensen af de roltrap, geen tijd om wat te vragen. In mijn wijsheid besluit ik een taxi te nemen naar mijn pension.

De man is aardig, ik doe mijn best om Duits te praten en op de vraag waar ik vandaan kom zegt ik "Die Niederlande", vanaf dat punt heeft de man niet meer met mij gesproken en ik werd lichtelijk onrustig, zouden mijn vooroordelen dan toch juist zijn.

Bij het pension aangkomen, ontmoet ik mijn vriendinnen en we zoenen, omhelzen elkaar. Ik heb een grote tweepersoonskamer en dat voor alleen voor mij.

De hele week hebben we gesproken, gelopen,gelachen en op mijn kamer DVD's gekeken van Rammstein onder het genot van Vodka Orange en witte wijn. We konden zwijmelen, kwijlen, schreeuwen en ,wat onze partners vaak denken,op ongepaste wijze op en aanmerking maken over de bandleden en dan voornamelijk hun lichamelijk voorkomen.

We zijn uit geweest en ik heb zelfs met een Duitse vriendin een voetbalwedstrijd gezien.Ach met genoeg alcohol op vind je zelfs een wedstrijd Werder Bremen-Frankfurt nog leuk om te zien.

Als dagmens had ik het soms zwaar, we gingen niet voor 3 en naar bed en een keer hebben we zelfs al de vogels horen zingen.

En de Duitsers.....ja die waren aardig, behulpzaam en ja er is een groot verschil tussen Oost en West, de mensen uit het Oosten zijn vriendelijk, schijnen meer tijd te hebben.

En ja ik heb inderdaad een soort Rammstein route gedaan, de plekken bezocht waar video's gefilmd waren, de garage waar de Bentley stond van de Keine Lust clip en ja we hebben ons soms gedragen als girlie fans.

Het afscheid was moeilijke en er waren tranen, we voelden ons de week zo verbonden met elkaar, en buiten al het gelach en het gekweel, hebben we ook hele serieuze zaken besproken en leed gedeeld.

Ja ik weet het kinders, je moeder zit in haar midlifecrisis en ik weet dat jullie hoofdschuddend rondlopen en denken wanneer gaat het nu stoppen.

Mijn antwoord: Eind Juni heb al weer mijn volgende reis geboekt.