Sonja Bakker en de zondeval
In het christendom is de zondeval een keerpunt in de bijbelse geschiedenis van de mens. De zondeval wordt in de bijbel beschreven in Genesis 3. Hierin wordt de eerste vrouw, Eva, door het sluwste van alle dieren verleid een vrucht (er staat nergens appel) van de “boom van de kennis van goed en kwaad” te proeven, terwijl God die handeling nog wel verboden had. Tevens wordt Adam door zijn vrouw overgehaald hetzelfde te doen.
Dit sprookje heeft waarschijnlijk nooit plaatsgevonden maar de tijden veranderen, en wij veranderen met hen. Adam was gewoon een vreselijke mazzelpik. In de 21ste eeuw is het nogal sporadisch dat een man door zijn vrouw wordt overgehaald iets te proeven. Eten is in de 21ste eeuw namelijk veranderd in een overtreding van een goddelijk voorschrift, een zonde. Je kunt geen televisie meer kijken zonder geconfronteerd te worden met het fenomeen lijnen. Iedereen moet afslanken. Als je de media moet geloven, staat de gezondheid van de Nederlandse burger op het spel. In dit offensief gaat er een (gevallen?) engel voorop, haar naam is Sonja Bakker. Het lijkt erop dat ze een boodschap van een godheid heeft vernomen en verkondigt deze, koste wat het kost, in het openbaar. Bereik je ideale gewicht!
Bakker had zelf al diverse diëten geprobeerd voordat ze in 1995 met de schriftelijke LOI-cursus gewichtsconsulent begon waarvan ze in 1997 het diploma behaalde. Daarna volgde ze een cursus orthomoleculaire voeding, op basis waarvan ze haar eigen dieetmethode ontwikkelde. Haar boek: bereik je ideale gewicht, stond meer dan een jaar lang schaamteloos, onafgebroken, in de top 10 van de meest verkochte boeken in Nederland. Sommige boeken moeten worden geproefd, andere verslonden, en een paar moeten gekauwd en verteerd worden. Maar wat moet je Godsnaam met een boek dat je vrijwel verbiedt je mond te gebruiken.
Bakker beweert het volgende: om gezond te worden, moet je dun zijn, om dun te worden moet je afvallen en om af te vallen moet je meer bewegen. Er zijn mensen voor wie dat opgaat. Maar veel mensen hebben gewoon geen aanleg voor dun zijn. Het lichaam is geen portemonnee, die als vanzelf dunner wordt naarmate je meer uitgeeft. Natuurlijk kost het een dikkerd energie om te bewegen. Maar lang niet iedereen wordt daar dun van. Een gezond lichaam reageert op hoger energieverbruik op de enige gezonde manier: het gaat meer eten. Van dik zijn ga je lijnen, van lijnen krijg je honger en van honger word je dik. De genen in je lichaam stammen nog uit de tijd dat er lang niet altijd genoeg te eten was. Worden de vetreserves eindelijk afgebroken dan weet het lichaam een ding met grote zekerheid: er is een hongersnood uitgebroken. Niet de calorieëntabel van Bakker maar je hersenaanhangsel bepaalt wanneer er hoeveel gegeten wordt en waar dat wordt opgeslagen. Wat op zich een geringe opgave lijkt, loopt uit op een titanenstrijd tegen je eigen genen. Dat win je nooit. Een strijd zonder genade.
Er zullen ongetwijfeld genoeg mensen zijn die afvallen dankzij het dieet van Bakker. Ik vraag me echter af of haar boek voldoende is om het voedingspatroon structureel aan te passen en zo het risico op terugval te verminderen. Je kunt het dieet immers niet je hele leven blijven volgen. Het Voedingscentrum wijst er op dat het boek "weetjes" bevat die niet overeenstemmen met wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld dat koffie vocht onttrekt, witte wijn cellulitis veroorzaakt en fruit het lichaam reinigt.
Iedereen die ouder wordt verliest zonder enige twijfel zijn onschuld en een slank lichaam. Waarom kunnen mensen dat gewoon niet accepteren. Wanneer je er jong en slank wil uitzien moet je simpelweg in de buurt van dikke, oude mensen vertoeven. Er is maar een manier om slanker te blijven dan anderen en dat is je honger verminderen. En honger verdwijnt alleen als je verliefd bent, verliefdheid maakt slank.
Persoonlijk vind ik het erg lastig dat er inmiddels duizenden mensen zijn begonnen met het dieet van Bakker. Traktaties op het werk vinden geen aftrek meer en de snoeppot op mijn bureau staat al weken om aandacht te schreeuwen. Gelukkig ziet iedereen, met een beetje relativeringsvermogen, in dat het hele afslankgebeuren nogal ironisch is. Het leven zit vol van uitersten en contrasten. Twee van de meest urgente problemen van de mensheid schijnen te zijn hoe je de helft van de wereldbevolking behoedt voor verhongering en de andere helft voor overgewicht. God had in plaats van Eva gewoon Sonja uit de rib van Adam moeten snijden. Sonja had die suikerdikke vrucht nooit van de boom getrokken.