Bloesjesdag

Hadewych (Twinky)

Vandaag was het volgens mij alweer de tweede of derde bloesjesdag dit jaar, en er zullen er nog veel, veel meer komen. Een interessant fenomeen, die bloesjesdagen, en ik heb geen idee hoe het komt. Vanmorgen deed ik mijn raam open en floot er een vogeltje récht in mijn oor, zo van tsjiep tsjiep. Dat gebeurt wel vaker, maar vandaag was het een heel mooi gefluit. Ook scheen de zon al een beetje, regende het niet en waren de daken grijs en het gras groen in plaats van wit. Alles wees erop dat het een mooie dag zou worden. Om half acht, nadat ik gedoucht heb, luister ik altijd naar het nieuws, en het uitgebreide weerbericht. Volgens mij was het Reinier van den Berg, en ik kan me goed vergissen, die vanmorgen vertelde dat het zonnetje zou blijven schijnen. Het begon te kriebelen in mijn vingers, en zonder dat ik er iets aan kon doen liep ik naar mijn klerenkast om een bloesje te pakken. Ik koos voor een licht, wit bloesje, met streepjes. Omdat het nog niet zo heel warm was heb ik er stiekem toch een hemdje onder aan gedaan, en in plaats van een zomers rokje bleef het bij een spijkerbroek.

Toen ik dan 's ochtends naar school fietste voelde ik het om me heen al kriebelen. De blaadjes aan de struiken en bomen zagen er groener uit dan normaal, iedereen was vrolijk in plaats van ineengedoken met koptelefoontjes, de stoplichten werkten eindelijk een keertje mee en ook was ik gewoon sneller op school dan verwacht. Toch was het nog een beetje koud, maar alles wees erop dat dat helemaal goed zou komen!

Na een paar uur les heb ik meestal tussenuren. Eén, twee of zelfs drie, en vaak ga ik dan naar de stad. Het is dan wel 's middags, en dan merk je pas echt dat het een bloesjesdag is, zoals vandaag. Ik denk dat het drie minuten fietsen is, waarin ik werd nagefloten, nageschreeuwd vanuit een vrachtwagen (en ik zit nog steeds mijn hersens te pijnigen over wat de beste man nou precies riep) en kreeg ik een serenade van een bouwvakker. Of eigenlijk was hij gewoon aan het meeblèren met de radio, maar hij richtte in ieder geval zijn gezang tot mij toen ik langsfietste. En goed, zulke dingen strelen je ego nou eenmaal, dus misschien ga je dan wel nog wat rechter op zitten, tieten vooruit en met een lieve glimlach, maar het hoort allemaal bij een bloesjesdag.

Ter vergelijking, op een niet-bloesjesdag blijven de bouwvakkers altijd chaggerijnig doorwerken (met bouwvakkersdécolleté), zijn de vrachtwagenchauffeurs druk bezig met de weg zoeken en koffie drinken, en de allochtonen die op bloesjesdagen nafluiten bezig met andere praktijken.

En ja, in de stad heerst ook een bepaalde sfeer. Je gaat eerder even iets drinken op een terrasje, kijkt snel nog even in een winkel waar een leuk jurkje in de etalage hangt en zelfs dingetjes die je al heel lang moet kopen bedenk je ineens. Ook krijg ik altijd zin om bikini�s te passen. Het nadeel daaraan is dan toch wel dat ik steeds weer moet constateren dat mijn benen eerder spierwit dan roomblank zijn en dat die winterkilootjes er niet zo hard afvliegen als eraan. 

Ja, die bloesjesdagen... Het is wat. Onbewust doe je gewoon echt een bloesje aan, en of de kerels nou reageren door het weer of door de bloesjes, ik weet het niet. Maar leuk is het wel!