Valentijn

Carla (Mutter)
Ik ben een van die personen die niet van koken houdt, erger nog ik ben een van die personen die niet koken kan.

Als ik thuis zeg dat ik ga koken, duiken de kinderen onder, partner schudt zijn hoofd en belt als voorzorgsmaatregel de hulpdiensten, ja zowel de ambulance, want messen en ik zijn geen goed paar, de brandweer staat ook paraat, want er wil wel eens een vlam in de pan slaan.

Ook wordt de voorraad norit aangevuld, want er worden ernstige maag en darmproblemen verwacht.

Nu vraag je jezelf misschien af hoe wij als gezin toch de nodige voeding binnenkregen, voeding die veilig en voedzaam is.
Het antwoord is, de keuze van mijn partner.

Ik vond zijn accent zo schattig, dacht dat een Zweed was, maar fout hij was Schots en sprak met een zwaar accent.
Ik vond het fantastisch dat hij modelbouw deed, op onze ontmoeting nam ik hem naar de enige modelshop in mijn stad, want ja ook ik maakte vliegtuigmodellen en ik won er zelfs prijzen mee, ook daar ging ik de fout in, hij was zoveel beter en had volgens hem opbouwende kritiek en daar ging mijn plezier de deur uit en geen modelbouw meer.
Nu achteraf gezien had hij gelijk, ik deed aan een hobby, hij doet aan kunst.

Verder vond ik hem lief en oh zo jong, weer fout, na het bekijken van zijn paspoort omdat ik dacht dat hij een grapje maakte, bleek hij inderdaad bijna 10 jaar ouder te zijn dan ik.

Maar het belangrijkste feit voor mij, waarom ik mijn jawoord gaf, ik hem ketende, was het feit dat hij chef-kok was. Dat was wat ik nodig had om te overleven als ik zelfstandig wilde worden. Nog steeds kookt hij thuis, de kinderen hebben gelukkig de liefde voor het koken van hun vader geërfd.

En ik weet het dat waar is, de liefde van man ( wel ik mijn geval vrouw) gaat door de maag.

Dus als je morgen een lief romantisch, anoniem Valentijnskaartje ontvangt, wees voorzichtig, zorg ervoor dat je weet hoe hij/zij kookt, voordat je een belangrijke beslissing gaat nemen.