Handen schudden en andere sollicitatie perikelen

Joris (Tigertje)
"De gesprekken in de artsenkamer waren zoals die in ieder ander ziekenhuis: medici die het met elkaar over de ongewone gevallen hebben. Bennet zelf gaf, terwijl hij half opgerold op de grond met één been in de lucht lag te trappelen, uitleg over een bijzondere casus. Zijn collega's luisterden aandachtig toe. Het abnormale van het gedrag en het normale van het gesprek vormden een opmerkelijke tegenstelling. Het hele tafereel had iets bizars, maar was kennelijk zo gewoon, dat het niet opviel, niet meer de minste aandacht trok".
Dit stukje tekst komt uit "Een antropoloog op Mars" van Oliver Sacks. Hij beschrijft het verhaal van een chirurg (Bennet) die lijdt aan het syndroom van "Gilles de la Tourette". Het lijkt onmogelijk om met zo'n aandoening een beroep als chirurg uit te oefenen maar het verhaal toont het tegendeel aan.

Ik moest hier aan denken...

Toen ik een verhaal in de Volkskrant las over een succesvol ICT bedrijf in Frankrijk. De directeur van het bedrijf heeft enige tijd geleden besloten dat uit de sollicitatie- brieven naam, leeftijd en het geslacht werden verwijderd alvorens deze werden beoordeeld. Het gevolg van deze ingreep is enigszins te voorspellen: er werden meer vrouwen, allochtonen en ouderen aangenomen. Maar het had ook een ander voordeel: het bedrijf haalt nu enkel de goede, hoog gekwalificeerde mensen binnen. En geen mensen die, onbewust, op andere criteria zijn geselecteerd.

Ik moest hier aan denken...

Toen ik het verhaal hoorde van de Marokkaanse man die werd afgewezen na zijn sollicitatie op de functie klantmanager bij een dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij wilde namelijk geen handen van vrouwen schudden, uit geloofsovertuiging. Ook zijn traditionele kleding zou niet bij de functie passen. De Commissie Gelijke Behandeling, waar hij een klacht indiende, stelde hem echter in het gelijk.

Ik moest hier aan denken...

Toen ik me realiseerde dat wij, in onze fysiotherapiepraktijk, binnenkort ook sollicitatiegesprekken gaan voeren. We zijn namelijk op zoek naar een nieuwe fysiotherapeut voor in de maatschap. Ook wij hanteren criteria die verder strekken dan alleen de technische kwaliteiten.

Ik zal het mezelf nooit vergeven als ik iemand zou weigeren die voldoende gekwalificeerd is maar niet in mijn plaatje past. Maar ik ga het waarschijnlijk wel doen. Onze sollicitatie is namelijk anders dan al die anderen. Toch?