Gevoeligheden
Een ex-vriendin, zij was niet de enige trouwens, kon er absoluut niet tegen als ik de bril van de WC omhoog liet staan. Ze kon er ook niet tegen als ik de vuilnis in de container met mijn voet samenperste. Winden laten in de slaapkamer moest ik ook niet flikken.Op mijn beurt vond ik het uitermate storend als ze relatie-ruzies in gezelschap begon uit te vechten. Of als zij en plain public op mij begon te vitten. Ik had er zelfs moeite mee als ze hard gilde in het schommelschip van de Efteling.
Eindeloze discussies hebben we erover gevoerd. En uiteindelijk deden we wat de ander het liefste wilde. En zo waren we lange tijd gelukkig totdat we tegen dingen aanliepen die we niet anders wilden doen. Toen ging het mis.
Er zijn mensen die bereid zijn je een kopstoot te geven als je hun zus beledigt. Amerikanen schijnen het als pijnlijk te beschouwen als je hun vlag verbrandt. Religieuzen kunnen belediging van wat ze aanhangen moeilijk verkroppen.
Je kan er eindeloze discussies over voeren. Maar uiteindelijk kun je het beste doen wat de ander wil. Zo is iedereen gelukkig. Totdat je niet meer bereid bent het anders te doen. Dan gaat het mis.
De Deense spotprenten waren bedoeld om de grenzen van de vrijheid van meningsuiting te onderzoeken. Vanuit de Arabische wereld werd aangegeven dat dit pijn deed. De Deense premier Rasmussen kon en wilde niet ingrijpen, het ging hier immers om vrijheid van meningsuiting. En het ging mis.
In het geseculariseerde Europa is een belediging op dat vlak lastig. Nee, om ons eens flink tegen de schenen te trappen, om ons pijn te doen, om ons te kwetsen heb je iets nodig dat zo gevoelig ligt dat het door de wet is beschermd: de Holocaust.
En dat is wat de Holocaust spotprenten mij vertellen: we kunnen niet oordelen over de gevoeligheid van de ander. En als de ander aangeeft dat het gevoelig ligt wees dan voorzichtig. Je kan een kneiter voor je hersenpan krijgen.