Mijmerende Muziekgedachten

Op mijn werk aangekomen, volg ik mijn dagelijks ritueel, computer aanzwengelen ( ja ik ben een van de weinige mensen die een toestel heeft die nog op stoom werkt) uiteindelijk inloggen, koffie halen en radio/cd speler aan.

Ik mocht in het begin van mijn werkgever geen muziek aan, maar sinds ik kort alleen werk met mijn Australische collega, is het geen probleem meer.

Meestal eerst even naar de radio luisteren, mijn mail beantwoorden en dan afhankelijk van de klus die ik moet doen, pas ik mijn muziek aan.

Ben ik met een lastige klant bezig, zoals de NUON of de Belastingdienst, zet ik Reise Reise van Rammstein aan, hard, agressief ( wat mij echter weer rustig maakt) en hard meezingend.
Bij een klus waarbij ik mij goed moet concentreren, gaat er meestal iets klassieks aan, bij voorkeur Bach of Purcell.

En bij de dagelijkse routine, zoals het kopieerwerk, inboeken en correspondentie, varieert het tussen Corvus Corax, Tanzwut en de Red Hot Chili Peppers.

Als de schoonmaker binnenkomt, grijnst hij volop, en vindt het prachtig als ik meezing. Ja, ook de teksten ken ik uit mijn hoofd.

Als ik terugfiets naar huis, gaat de MP3 speler aan en daar staat alleen Duitse muziek op, Rammstein, Tanzwut, Corvus Corax en Unheilig, ik vind het heerlijk om mee te zingen en te headbangen, wat vreemde en soms ook leuke reacties oplevert.

Ik kijk weinig TV, meestal alleen voetbal en de Engelse detective series, dus meestal gaat er een muziek DVD aan.
Voel ik mij erg moe en down, dan gaat LAB van Rammstein aan, meteen ben ik klaar wakker en kijk verlekkerd naar het scherm.
Maar ook Pink Floyd, de Eagles, Tom Petty , Nightwish en Hamerfall, zijn geregelde op visite bij ons.

Dus Schnee, als ik je morgen weer zie, een dag zonder muziek is voor mij onvoorstelbaar, muziek en emotie zijn voor mij een eenheid, muziek versterkt, steunt en verzacht elke emotie die door mij raast.