En daar ga je dan, eens moet het er van komen...Disneyland Parijs. Lang kon je het uitstellen. De kinderen te jong, te duur, te ver en andere smoezen van praktische aard wisten uitstel te rechtvaardigen. Maar geen afstel. Je hebt nu eenmaal verplichtingen als vader bij gemaakte beloftes. Disneyland Parijs is niet echt iets dat, als kritisch volger van de Verenigde Staten en alles wat daar mee te maken heeft, tot de verbeelding spreekt. Bovendien doet het eerlijk gekozen opperhoofd van de Amerikanen mij per definitie walgen. Dus wat heb je als weldenkend mens te zoeken in deze uithoek van de wereld? Helemaal niets. Of toch?Lees verder