Mijn Moeder.
Zoals sommige van jullie weten, schrijf ik vaak over mijn gezin, mijn dochter, schoonzoon en zoon. Ik schrijf over hoe een Gotische moeder en een hippie vader door het leven gaan en hoe de kinderen hierop reageren.Vandaag schrijf ik ook een stukje over mijn gezin, maar dan met name mijn moeder.
Een prachtvrouw die net haar tachtigste verjaardag heeft gevierd, volop in het leven staat, vrijwilligers werk doet , graag en veel over politiek spreekt en een fanatiek Ajax aanhanger, die het bij de F-side niet slecht zou doen.
Een vrouw die een heel zwaar leven heeft gehad, het enige meisje was in een gezin met alleen jongens, zij werd als sloof gebruikt, mocht niet verder leren, ondanks het feit dat zij zo slim was. Die in de oorlog in het verzet zat, en haar lievelingsbroer zag verliezen door een Duits vuurpeloton.
Een vrouw die zeven kinderen heeft grootgebracht, die thuiswerk heeft verricht en jarenlang kranten en reclamebladen in de bus heeft gedaan.
Een vrouw die heel vroeg in de ochtend opstond, om je tijdens je examentijd te overhoren, potten koffie te zetten en je nog eens extra knuffelde voor je op moest komen.
Een vrouw die de zorg van mijn vader op zich nam, mijn vader zwaar hart patiënt en zeer slecht ter been.
Een vrouw die zo verschrikkelijk genoot van haar klein en achterkleinkinderen, die zo blij was met kleine dingen in het leven, en het heerlijk vond om in het zonnetje te zitten in haar achtertuin.
Mijn moeder die altijd zorgzaam was, die belangstelling had voor iedereen en zichzelf soms teveel wegcijferde, mijn moeder die een week na het huwelijk van mijn dochter is gestorven aan een hersenbloeding.
Mijn moeder van wie ik zo zielsveel houd, en die ik zo vreselijk zal missen.
Een vrouw die haar plek in de hemel zeker heeft verdiend.
Mam, het is nu tijd voor je om uit te rusten, je mag nu lekker kwebbelen zonder je schuldig te voelen, laat nu een ander voor je zorgen.
Liefs je dochter.