NOS en emotie TV

Joris (Tigertje)
Afgelopen zaterdag is Gerard Kornelis van het Reve overleden. Van het Reve was een groot schrijver en zijn overlijden is derhalve, hoe welkom ook voor hemzelf, een groot verlies.

De verschillende media pakten dan ook groot uit, de afgelopen dagen. De Volkskrant opende afgelopen maandag met liefst drie pagina's over van het Reve. Er worden verschillende schrijvers en kenners aan het woord gelaten. Over het algemeen is men positief over van het Reve, Harry Mulisch uitgezonderd.

Mulisch en van het Reve zijn nooit echt goede vrienden geweest en dat laat Mulisch nog even fijntjes weten. Hij dicht hem zeker kwaliteiten toe maar niet zozeer aan zijn schrijfkunst maar meer aan "buiten-literaire" zaken en dan vooral de taboes die hij doorbrak rond homosexualiteit en religie.
Als het om de schrijfkunst zelf gaat vindt hij de stijl van schrijven weinig tijdloos: "Zijn stijl is in zekere zin zijn ondergang geweest. In iedere zin moest iets grappigs staan. Over vijftien jaar is er een nieuwe generatie in Nederland, en die begrijpt dat niet meer. Het is onvertaalbaar. Het is niet voor niets dat hij in het buitenland nooit aansloeg".

Deze drie pagina's vallen echter in het niet bij het 12-uur journaal van afgelopen zondag. Het maakte voor het eerst die dag gewag van het overlijden. In plaats van te kiezen voor enkel een solide necrologie koos de journaalredactie er voor iets extra's te doen: een telefonisch interview met Joop Schafthuizen, van het Reve's vriend.

Het was een gewaagde keuze van het NOS-journaal iemand aan het woord te laten die zo kort ervoor heeft gezien hoe zijn geliefde overleed. Schafthuizen raakt dan ook geëmotioneerd tijdens het gesprek maar krijgt zo wel ruim twee minuten de tijd om zijn verhaal te doen.
Ik houd er niet zo van maar het is wel fascinerende televisie.
(voor diegene die niet het hele journaal willen kijken, het interview begint na 4 minuten)