6. Wordt Ben de Leider vermoord?
Uit enkele verloren gewaande geschriften van de ziener Nostradamus blijkt dat er zich in Nederland een Korte samenvatting van het voorgaande (vijfde) deel: Ondanks de spelfout, is Ben de Leider zeer tevreden met de verkiezingsposter van reclame- en conceptbureau 'Anticoncepti', die hij thans in zijn handen heeft. Nu: deel 6
'Ben de Leider maakt ons bleider' stond er bovenaan. "Jammer van die spelfout, natuurlijk", zei Ben de Leider, "Maar niet direct erg. In de geschiedenis wemelt het van de spelfouten. Neem nou Atilla de Hun! Atilla de Hun, laat me niet lachen! Dat moet 'Atilla de HEN' zijn, want Atilla is geen meewerkend voorwerp. Sterker nog: Atilla de Hen was meer van de gebiedende wijs, als je begrijpt wat ik bedoel. 'Moorden', 'verkrachten' en 'platbranden' waren zijn favoriete persoonsvormen. Zo viel hij in 453 na Christus eens onaangekondigd een Germaans dorp binnen, en liet een nietsvermoedende vrouw verdrinken en daarna verbranden. Aangezien deze doodstraf mislukte besliste hij in één ogenblik om het andersom aan te pakken, dus haar eerst te verbranden en daarna te verzuipen.
Ook dit liep met een sisser af..
Atilla werd verliefd, trouwde haar en ze leefden nog kort en ongelukkig, want Atilla de Hen stierf diezelfde huwelijksnacht nog door strontzat in zijn eigen kots te stikken, net als die ene gitarist, Jimi Hundrix!
Niettemin een groot heerser, die Atilla de Hun, want ondanks de spelfout in zijn naam overwon hij grote delen van het Westromeinse Rijk, al bleef één dorpje dapper weerstand bieden tegen de overheersing van de Hunnen: Beverwijk, en zo stierf ook Atilla's bruid enkele dagen na de dood van haar man aan de complicaties van haar eerstegraads brandwonden..
Ben de Leider hapte naar adem: "Zelf heb ik me ook niet onbetuigd gelaten in de heldengeschiedenis. Zo won ik, Ben de Leider, op 12 juni 1996 door een vergissing van de bank in mijn voordeel alsnog het beslissende potje Monopoly van een stel ex-kennisen die zich diezelfde dag nog aansloten bij de Communistische Partij van Ons Dorp. Hun gammele hoofdkantoor bevond zich op de Brink, waar verder natuurlijk geen huis of hotel te bekennen was..
Om kort te gaan.." besloot Ben de Leider zijn betoog: "..Behalve een briljante les geschiedenis wil ik maar zeggen: met spelfouten kan ik leven. 'Ben de Leider maakt ons bleider', welnu het zij zo.."
Ben de Leider daalde in de sofa neer om de herhaling van Nova op televisie te gaan volgen. Hij zou daar morgenavond te gast zijn, en wilde wel eens weten welke strik- en hamvragen Jeroen Pauw zoal durfde te stellen. Pagina 101 van teletekst stond nog steeds op, maar door de binnen schijnende zon van buiten was de teletekst amper te lezen. "Een 'flets screen' is zooo 2005", mompelde Ben de Leider, terwijl hij naar het raam om het klapgordijn aldaar omlaag te klappen. Terwijl hij Jeroen Pauw schaamteloos tegen Timofeeff hoorde zeveren, klapte hij met een klap het gordijn omlaag, toen hij buiten, door de kier van het gordijn, iets opmerkelijks zag.
"Zie je hem?! Zie je hem?" Ben de Leider keek door de kier naast het klapgordijn naar buiten, naar een man, beneden aan de overkant van de straat. Hij hoorde Ursula op haar hakken aan komen lopen. Ze drukte zich met haar zachte borsten tegen Bens rug aan. Een erectie maakte zich van Ben de Leider meester, waardoor er iets tamelijk debiels gebeurde: de bobbel in Ben de Leiders broek drukte tegen het klapgordijn aan, dat daarop met een harde klap omhoogklapte; het was immers een klapgordijn!
Ben stond oog in oog met een AIVD-er.Tenminste: ervan uitgaande dat de man, buiten op straat, met de plaksnor, clownsbril, hoed, walkie-talkie, lange regenjas met AIVD-logo, lezend door een loep een krant met een gat erin, een AIVD-er was. De man schrok plotseling terug, en tikte op zijn rechterschouder. "Wat doet hij nu toch allemaal?" Ben de Leider staarde met afgrijzen naar de AIVD-er die wildgebarend op zijn eigen rechterschouder stond te tikken. "Die zal vroeger vaak af zijn gegaan met tikkertje!" mompelde hij, terwijl hij misnoegend de man op straat aanstaarde, de man die ook nog eens een aantal keer driftig met zijn hoofd naar achteren knikte. "Wat mankeert die gast? Is ie krols, drachtig of heeft ie de knikziekte? Of heeft ie misschien last van roos? Ben de Leider keek op zijn eigen schone rechterschouder, toen hij plots vanuit zijn verste ooghoek naar achteren keek. Ben de Leider verkrampte..
Achter hem stond Ursula met een enorm broodmes klaar om op hem in te steken..