5. Ben de Leider drinkt zijn koffie liefst gif-vrij
Uit enkele verloren gewaande geschriften van de ziener Nostradamus blijkt dat er zich in Nederland een Korte samenvatting van het voorgaande (vierde) deel: Ben de Leider begeeft zich ondanks zijn lichte vorm van straatangst en uitzaaiingen als pleinvrees, woonerfschuwte en de snelweg-tyfus toch op straat, waar hij wordt gevolgd door geheim agenten van de CIA, de Mossad en de TAFKAKGB (The Afkorting Formerly Known As KGB). Heelhuids weet hij het pand van reclame- en conceptbureau 'anticoncepti' te bereiken.
Deel 5:
Via de intercom had Ben de Leider zich gemeld bij Ursula Dobbelsteen, secretaresse van 'anticoncepti', en de televisiedochter van de kinderloze Koos en Mien uit 'Zeg 'ns Aaa'. Vanwege haar zeer kleine bijrol in die serie ('de nooit geboren dochter') had ze een 70-urige bijbaan bij 'anticoncepti'.
Nadat de deur tot het trappenhuis met een zoemer was geopend, spoedde Ben zich naar boven. "Haastige spoed is zelden goed", hijgde Ben nadat hij volledig uitgeput de eerste verdieping had bereikt, "Maar zo langzaam als stront is óók niet gezond!" Hij veegde het zweet van zijn voorhoofd, en trapte de voordeur van het Anticoncepti-kantoortje in.
Niet veel later bevond Ben de Leider zich in het kantoor van reclame- en conceptbureau 'anticoncepti'. Aanwezig waren de twee 'anticoncepti'-jongens en Ursula, de secretaresse. "Voordat jullie mij de verkiezingsposter tonen heb ik eerst nog een vraag." Ben nestelde zich in in sofa die in in de hoek van het kantoortje stond, "Is er nog gebeld?"
"Ja, morgenavond bent u te gast in Nova", antwoordde Ursula vlug. "Een gesprek met Jeroen Pauw van zo'n 13 minuten. De redactie mailt vanmiddag zijn vragen alvast door."
"Wel, wel, wel" mompelde Ben de Leider, "Jeroen Pauw dus. Ben benieuwd. Hoe zal zijn openingsvraag luiden? "Wat zijn je favoriete kleur hobby's", of dergelijke gesloten kutvraag?" Jeroen Pauw. Zelfingenomen zeikerd. Ik mag 'm wel hoor, zeer zeker, maar dat hij zijn achternaam zo serieus neemt door dan ook maar de trotse pauw te acteren? Zijn voorvader Hieronymus Paulusz. Pauw had de pech dat ie achter mijn voorvader Maurits Willemsz. De Leijder stond, in de lange rij voor de achternaamregistratie-balie van het stadhuis van Haarlem. Maar omdat De Leijder.com reeds geregistreerd was jezelf dan maar Pauw te gaan noemen? Maar goed, een gesprek met Jeroen Pauw dus. De NOS en Vara kunnen zich opmaken voor 13 minuten historische televisie, én een overbelaste site."
Ben de Leider stond op uit de sofa. "Stap 2: de verkiezingsposter! Daar ben ik voor gekomen, weten jullie nog? Voor het geval jullie het vergeten zijn: 'google' dan alvast maar op trefwoorden als "spoeduitvaart" en "dood door schuld", hier met dat ding!
Vlugger dan vlug renden de twee 'anticoncepti'-jongens met de verkiezingsposters in de hand naar Ben de Leider. Verkiezingsposters; want het waren er twee. Ben de Leider zag de eerste poster en wierp die afkeurend uit het raam. Terwijl de poster buiten als een droevig herfstblad naar de begane grond dwarrelde, liep Ben de Leider binnen weg van het raam. "Stemt Ben de Leider en ontvangt een gratis snijboonsnijder? Dat slaat natuurlijk nergens op! Veel te intellectueel! Dat was de eerste en laatste verkiezingsposter in die vorm. De enige dus, verdoemd tot collectors item, ooit vast belachelijk veel geld waard, nu echter niks." Ben de Leider bekeek de tweede verkiezingsposter, en knikte instemmend.
"Ben de Leider maakt ons bleider. Leuk! Dat lettertype, is dat cyrillisch?" Ben de Leider was zichtbaar niet teleurgesteld. Hij was zowaar positief verrast. En dat deed Ursula en de twee 'anticoncepti'-jongens goed, wat ze met hun lichaamstaal enigszins deden verraden door luid juichend op alle stoelen van het kantoor te gaan staan dansen.
"Ursula", sprak Ben de Leider plechtig tot Ursula Dobbelsteen: "Breng mij thans het brood, gesneden puntje wit met boter ende kaas. Broodje kaas dus, of moet ik het sms-en, vuile BrEeZAh-slet?" Ben sloeg zijn hand voor zijn mond. "Dat laatste had ik niet mogen zeggen, dat was een anachronisme!
"Broodje kaas dus, of: de brandstapel, waanzinnige heks!" vervolgde Ben. "Ja, dat versta je goed! Ik heb honger. Het spijt me."
Ursula zag de jongensachtige nederigheid in Ben de Leiders ogen, en glimlachte moederlijk. "We hebben taart! En wil je ook koffie?"
"Ja, Ursula, lekker!" Ben de Leider zonk wederom in de sofa. Op de televisie was een herhaling van Nova bezig met een item over de geweigerde erotische dichtbundel van Peter Timofeeff. Ben de Leider zuchtte, en zette teletekstpagina 101 op.
"-Hoe drink je je koffie ook alweer?", klonk uit het kleine open keukentje van het 'anticoncepti'-kantoor. Dit was geen domme vraag van Ursula, geenszins: Ben de Leider dronk zijn koffie op alle mogelijke manieren, als statement om vaste voorkeuren van pedante kwasten als James Bond en Jeroen Pauw belachelijk te maken.
"Zwart, alleen suiker, alleen melk, met suiker én melk?", vervolgde Ursula.
Ben de Leider staarde glazig naar de teletekstpagina. "Wederom geen zak gebeurd vandaag. Morgen na Nova zal alles anders zijn. Ben de Leider zal spreken met Jeroen Pauw, dertien minuten lang. Dat wordt lachen.." Ben de Leider zuchtte diep, en dommelde bijna in, ware het niet dat Ursula hem in zijn ongedroomde dagmerrie stoorde.
"Hoe drink je je koffie?" herhaalde Ursula haar eerdere vraag, nu op een andere manier.
"Oh, sorry. "Hoe drink je de koffie?" Dat is een prachtige vraag, Ursula, wist je dat? Solliciteer direct bij Nova en Jeroen Pauw kan op zoek naar werk wat hem hopelijk beter zal liggen. De koffie dus.. Hoe ik die drink? Welnu: met whisky en slagroom. Verder nog wat bruine suiker op de room, shaken, not stirred, en bij voorkeur Cyaankali-vrij, als het even kan!" Ben knipoogde naar Ursula en keek weer naar de verkiezingsposter.
Hij ontdekte een kanjer van een spelfout.
Hij ontstak in grote woede..