Nostalgie

Het brengen van de maaltijd naar mijn opa, in die tijd was er nog geen Tafeltje Dekje, er werd soep in een BK pan gedaan, een prakje in een ander en dan nog de jus. De pannetjes worden opgestapeld en er wordt een grijs geblokte handdoek om heen gebonden, daarna moet ik, of een van mijn broers of zussen, met de fiets naar opa.

Daar aangekomen, wordt de handdoek eraf gehaald en blijkt het voedsel door elkaar gehutseld te zijn, dus is het een eenpansgerecht geworden. Als dank mogen we van opa uit het snoepblik een chocoladeflik nemen, de chocolade is oud en wit beslagen, maar toch lekker.

Nu kan ik mijn herinneringen niet meer stoppen, ik moet denken aan de tijd dat ik voetbalplaatjes verzamel, plaatjes die je in de boeken van Pantini moet plakken, want je had geen stickers. Dus boek op tafel, een pot witte gluton lijm en je vinger, voorzichtig worden de plaatjes ingesmeerd en schots en scheef worden ze ingeplakt. En dan moeten ze geruild worden en dat is best moeilijk, want de jongens doen zo vreemd, een meisje en voetbal, dat is in die tijd nog niet zo geaccepteerd.

Ook de bijzondere zaterdagavond komt voorbij in mijn gedachten. Eerst badderen en aankleden voor de kachel, daarna met een bakje chips of doppinda's voor de tv, we kijken naar 1 van de acht en de Johny en Rijk show's en daarbij drinken we champagnepils van Exota.

IK ben klaar met het schoonmaken en zet de pannen weer op hun plek en tegelijkertijd worden mijn herinneringen weer opgeborgen.

Maar als ik as woensdag voetbal ga kijken bij mijn ouders, dan toch even vragen of ik toch het voetbalboek met plaatjes mag hebben van het aankomende WK voetbal.
Samen met mijn moeder weer de plaatjes plakken, stickers deze keer, maar wel met een bakje chips en champagnepils.