DTvOH
Strever drukte op een knop van de telefoon en de projectie verdween van de muur. Het document over Unteto had hij laten opslaan op zijn computer. Daar zou hij later nog wel een keer naar kijken, voor nu wist hij genoeg. Vanaf de bank had hij uitzicht op het parkje dat tegenover het flatgebouw lag waar hij een appartement op de tweede etage huurde. Het regende en druppels langs de ramen vervormde de donkere wereld buiten.Het was stil op straat sinds Het Spel een vlucht had genomen en meer en meer mensen zich als speler hadden aangemeld. Ieder moment waren er meer dan een miljard mensen online. Het Spel zelf was nagenoeg self-supporting geworden. De enorme servers in de streng beveiligde kelders onder het hoofdkantoor draaiden probleemloos en slechts een handjevol beheerders was nodig om onderhoud te plegen. Ook voor de ingame support waren nauwelijks mensen nodig. Hulp voor de spelers in Het Spel kwam van de virtuele assistenten die allen draaiden op de sterk ontwikkelde AI die inmiddels op een punt was aanbeland waar het zichzelf, zonder hulp van programmeurs, verder ontwikkelde. Zelfs de ingeprogrammeerde basis emoties waren aan het evolueren en sommige assistenten vertoonden al een heel scala aan emotionele reacties. Het was alleen niet duidelijk of dat van invloed was op Het Spel. Strever had er al onderzoek naar moeten doen, maar had nog niet de tijd gevonden.
De echte knappe koppen werkten in ieder geval in het diepste geheim aan uitbreidingen van de virtuele wereld en Strever verwachte ieder moment een update. De zes continenten waar Het Spel nu uit bestond waren langzaam aan het volstromen en dat kwam de kwaliteit en het speelplezier niet ten goede.
Meer dan een miljard mensen. Het was bijna niet meer te bevatten. Strever werkte in Het Spel en kon zo het nuttige met het aangename verenigen, maar vroeg zich regelmatig af hoe mensen die een baan buiten Het Spel hadden, nog aan hun speeltijd kwamen of anders gezegd, hun echte leven in de hand wisten te houden. In sommige delen van de wereld ging het in ieder geval goed mis. Toen Het Spel pas bestond waren er nog wel eens verhalen over mensen die hun baan verloren door teveel met het spel bezig te zijn, maar nu gingen hele economieën eraan onderdoor en ondanks de vele actiegroepen en overheidsmaatregelen, groeide het aantal gebruikers nog steeds gestaag.
Strever was er altijd vanuit gegaan dat de problemen het directe gevolg waren van de hoeveelheid tijd die spelers in Het Spel verbleven, waardoor ze hun echte leven verwaarloosden, maar na het lezen van het document over Unteto was hij hier niet meer zo zeker van. Hij wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer Het Spel in, maar er waren nog 3 uur over van de verplichte 5 uur buiten Het Spel. Misschien toch nog maar even proberen te slapen. Strever ging op zijn bank liggen en sloot tegen beter weten in zijn ogen.