10 kleine negertjes deel 5

lees eerste de voorgaande delen!
10 kleine negertjes deel 1
10 kleine negertjes deel 2
10 kleine negertjes deel 3
10 kleine negertjes deel 4

Van een diskette: neger001.doc

Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen,
Één overat zichzelf, toen waren er nog maar negen.
Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht,
Één kon niet meer wakker worden, toen waren er nog maar acht.
Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven,
Één zei dat hij niet verder wilde, toen waren er nog maar zeven.
Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes,
Één sloeg zichzelf in tweeën, toen waren er nog maar zes.
Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf,
Één werd gestoken door een bij, toen waren er nog maar vijf.
Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier,
Één kwam terdege in de knoei, toen waren er nog maar vier.
Vier kleine negertjes gingen naar zee en zie,
Een rode haring verzwolg er één, toen waren er nog drie.
Drie kleine negertjes gingen naar Artis mee,
Een grote beer drukte er één fijn, toen waren er nog maar twee.
Twee kleine negertjes gingen naar 't zonnebad heen,
Één verbrandde er helemaal, toen was er nog maar één.
Één klein negertje bleef helemaal alleen,
Hij hing zich tenslotte maar op, dus bleef er toen niet één.

De dag na het boottripje belde Jerruh. Vanuit de gevangenis. Ze hadden hem in voorarrest genomen op verdenking van moord. Hij huilde, en dat had ik nooit van hem verwacht. Ik probeerde tegelijkertijd naar hem te luisteren en alles voor mezelf op een rijtje te zetten. De dader wist zoveel! Als Jerruh het had gedaan, wist hij meer over ons dan we dachten. Misschien was er wel iets fout gegaan met de rechten en kon hij gewoon meelezen in de privéfora. Wilde hij wraak nemen omdat hij ontslagen was? Maar waarom moest iedereen er dan aan? Waarom niet alleen rickmans, als hij zonodig iemand moest vermoorden, en liet hij de anderen dan met rust? Maar Jerruh zou zoiets nooit op een makkelijke manier doen. Dit soort raadseltjes was typisch iets voor hem. En toch, Jerruh� Het was zo'n lieve jongen, en volgens mij zou hij nooit Nolius kunnen slaan, of Knut. Hij was helemaal niet gewelddadig. Zo goed en kwaad als het ging probeerde ik hem te troosten en een beetje op te vrolijken maar het zag er niet best voor hem uit. Maar als Jerruh het niet geweest was, wie dan? Eén van ons? Een andere weblogger? Een willekeurig iemand?
Na het gesprek met Jerruh logde ik in op IRC. In #weblog was het een drukte van jewelste. Vorige week waren het alleen nog de mensen van de Scheveningenmeet, nu zat bijna de hele weblogcrew er. Steeds meer werd het hele gebeuren iets van heel de weblog, en een paar van de nieuwste bloggers was opgestapt, omdat ze de sfeer maar niks vonden. Eigenlijk vond ik het ook doodeng, maar ik had het gevoel dat ik de rest niet in de steek kon laten. Ik vertelde van Jerruh, en dat hij dus serieus verdacht werd. Er werd volop gereageerd.

[14:23] <Bupa> dus nu ishet over?
[14:23] <Nietz> Wat bedoel je Bupa. Grafkanker.
[14:24] <EchtKoekje666> Misschien houdt het nou wel op�
[14:24] <Bupa> Als Jerruh het was, kan hij nou niks meer deoen.
[14:24] <Twink> maar wat als hij het niet was?

En zo ging het nog een tijdje door. Om drie uur klapte ik mijn laptop dicht, en probeerde toch nog iets aan mijn huiswerk te doen. Omdat ik nou in VWO5 zat, werd het alleen maar meer en meer. Opdrachten, taken, werkstukken, referaten, schoolexamens, proefwerken en overhoringen, het stapelde zich alleen maar op, en ik kon mijn aandacht nergens meer bijhouden. Tussen mijn geschiedenisboek vond ik het gedichtje van de negertjes en ik kon mijn ogen niet afhouden van de volgende regel.

Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes,
Één sloeg zichzelf in tweeën, toen waren er nog maar zes.

De rillingen liepen letterlijk over mijn rug. Als het echt zo was dat Jerruh dit alles gedaan had, zou het over zijn. Als dat niet zo was, werd het alleen nog maar erger. Degene die als volgende aan de beurt was, zou een afgrijselijke dood sterven. Want in het gedichtje hakte het negertje zichzelf door. Even dacht ik terug aan de beeldjes in Scheveningen. Het doormidden gehakte negertje was ernstig in tweeën. Zijn darmpjes waren zichtbaar, en het had er niet erg smakelijk uitgezien, al was het een beeldje.

Met moeite werkte ik me door de Romeinse en Griekse beeldhouwkunst heen, en maakte de vragen zonder ook maar iets op te slaan. Toen belde ik toch maar weer Nietzman op, om tenminste bij iemand mijn hart te kunnen luchten. Ook hij kende Jerruh best goed, en vond het heel erg vreemd. We kletsten nog even door over het boottripje, maar eigenlijk was het erg nep. Nietz was ook bang, en één van ons kon de volgende zijn. Ik kon het gewoonweg niet geloven dat Jerruh zoiets zou doen! Maar wie dan?

Nadat ik nog een tijdje doelloos voor me uit had gestaard ging de telefoon. Het was de politie, of ik nog wat meer details had. Iedereen die mee was met het boottochtje had zijn gegevens achter moeten laten, zodat ze ons konden bereiken. We hadden ze uitgelegd van het negertjesgedichtje, en ook zij begrepen dat het geen toeval meer was. Ik vertelde nog een keer wat ik had meegemaakt, wat ik had gezien en dat ik niet kon geloven dat Jerruh er iets mee te maken had. De agent stelde voor om naar slachtofferhulp te gaan, zodat ik er met iemand over kon praten, maar daar had ik geen behoefte aan. Het was waarschijnlijk nog niet voorbij, en ik was niet de enige.

De dagen kropen voorbij. Alweer dacht ik dat het over was, en concentreerde me op mijn schoolwerk. Op IRC en in het Kladblok in het privéforum werd duidelijk gespeculeerd dat Jerruh het toch was geweest, aangezien er niks meer gebeurde. Tot donderdagavond de politie weer belde. Een politieman deelde beleefd en ervaren mede dat ene Dave Lindelauf zich niet meer onder de levenden bevond. Na lang puzzelen, het pijnigen van mijn hersenen en een beetje hulp van de agent kwam ik erachter dat het RealBizkit666 was. De agent stelde voor om mij en de rest van de Scheveningenmeetwebloggers vanaf nu in de gaten te houden. We moesten ten alle tijden laten weten waar we waren, om deze gruwelijkheden te voorkomen. De politiemeneer wilde niet vertellen hoe RealBizkit666, Dave dus, aan zijn einde was gekomen, maar het was duidelijk. Ze zouden dit niet doen als het niets te maken had met de negertjes.

Met een trillende hand legde ik de hoorn terug op de haak. RealBizkit666 ook al� Maar dat betekende dat Jerruh het niet kon zijn! Of hij moest iemand hebben gebeld vanuit de gevangenis�

Tien webloggers. Tien negertjes. Is dit een grap van een thuisgebleven weblogger of is er een andere grappenmaker in het spel?
In de volgende WWKW zal het snel duidelijk worden.

Weet jij wie de dader is?