Lance ga toch door!
Afgezaagder dan een stukje over Lance Armstrong kan natuurlijk bijna niet, maar het lijkt me toch goed om ook op deze plaats nog even stil te staan bij deze Tour-held. Alles is natuurlijk al gezegd en geschreven over Armstrong en zijn zeven Tour-zeges maar de echte gekte ontbrak toch bij zijn afscheid vanmiddag en tijdens de afgelopen drie weken. De reden is duidelijk, het was niet spannend en dat is natuurlijk dodelijk bij sport. Dit is ook een beetje de tragiek van Armstrong, hij overwint kanker en wint vervolgens zeven keer de Tour de France maar op de één of andere manier is het toch niet heroïsch. Dat klinkt misschien vreemd maar de overmacht is te groot en dan wordt het voor de gemiddelde Tour-kijker (zoals ik) gewoon saai. Het is natuurlijk een dilemma, stop je na een zege, zoals Armstrong, of ga je door voor nog een zege en eindig je als een verliezer, zoals Indurain. Als Armstrong nog een jaar doorgaat dan is de kans groot dat hij nog harder gaat trainen en volgend jaar weer gewoon wint. Maar misschien wordt hij door slijtage toch minder en krijgt hij met het verstrijken der jaren dan toch de kans om in een spetterende Tour afscheid te nemen na een bloedstollende strijd om de eindzege.
Het gaat er echter niet van komen want Armstrong stopt en misschien is heroiek gewoon iets dat pas jaren later komt. Het moet haast wel, want laten we één ding goed beseffen: de prestatie van Armstrong is uniek en iemand die zeven keer op rij de Tour de France wint, zien we misschien ons hele leven wel niet meer.