De maatschappij, dat ben jij. Deel 2

Insomaniac
Liefde stinkt

In het begin van hun relatie is haar vriend vreemd gegaan. Een trio met een vriend en een vriendin van haar. Pijnlijk. Nu is haar leven kapot, zegt ze. Alles wat haar gelukkig maakte, is kapot. Hoe kan iemand zich een vriendin noemen en ondertussen weten hoe goed je vriend in bed is omdat je van zijn verboden vruchten hebt geplukt? Hoe kan je trots vertellen dat je een trio heb gehad en dat het lekker was, maar verzwijgen dat de derde partij, de tweede partij van je gesprekspartner is? Op haar vriend is ze niet eens zo boos. Ze waren net samen en hij dacht dat ze een van de zovelen was, die zijn levensstijl niet aan zou kunnen en dat ze binnen een maand weer weg zou zijn. Daarom heeft hij het haar ook verteld. Ze zijn nu zo lang samen en hij wil eerlijkheid. Saamhorigheid. Geen duistere geheimen die als een derde persoon tussen hen in ligt te slapen.

Mannen met mooie ogen komen overal mee weg, maar een vriendin die je vriend neukt, verdient blauwe ogen. Dus ging ze verhaal halen. Dat het midden in de nacht was, boeide haar niet. Dat de twee verraders de deur niet voor haar open wilde doen, boeide haar ook niet. Net als een hart, kan glas makkelijk breken. Zij had dankzij hen een gebroken hart, dus kregen ze van haar gebroken glas. De lichtekooi in kwestie had zichzelf in de badkamer opgesloten en weigerde naar buiten te komen. Maar helaas, als je met je kont in het vuur hangt, zijn blaren onvermijdelijk en op een dag moet je toch écht de badkamer uit. Haar vuisten bleven op de badkamerdeur roffelen, in hetzelfde tempo als haar hart in haar keel. Pijn. Ze wilde het niet geloven, ze kón het niet geloven. Tussen haar en haar vriend zou het wel goed komen, maar deze vriendschap was onherstelbaar beschadigd. Ondertussen hebben de buren van de valse vrienden de politie gebeld en hoort ze de sirenes in de verte. Laten ze me maar meenemen denkt ze. Zet me maar in een cel, isoleer me maar, van deze wereld wil ik toch geen deel uitmaken. Ondertussen probeert haar vriend haar tot kalmte te manen en ze schenkt hem een vernietigende blik.

Was het lekker? Ik weet dat ze lelijke tieten heeft, is haar kut net zo verlept? Of was d'r kut zo groot en uitgelubberd dat je haar in d'r kont moest nemen? JA! Ik heb het over jou, kankerhoer! Kom je die badkamer nog uit of blijf je daar wonen? Dan kan je voortaan lekker jezelf schoonraggen met de toiletborstel, want de lul van mijn vriend krijg je niet meer te zien! Ik vroeg je iets klootzak! Was het lekker? Wat zeg je? Nee, dat snap ik ook wel dat ze niet zo goed neukt als ik, dat had ik je ook wel kunnen vertellen!

Zware stemmen en even zware voetstappen op de trap. De politie. Niet veel later zit ze op het bureau en een vriendelijke agente vraagt wat er allemaal gebeurd is. Ze vertelt over het raam en dat het niet haar intentie was om het glas te breken. Dan vraagt de agente naar de aanleiding. En opeens voelt ze het weer. De golf van misselijkheid begint in haar teennagels en neemt aan kracht toe als deze door haar lichaam golft. De aanleiding. Een goed gesprek met haar vriend, over hun toekomst, over hoeveel ze van elkaar houden en wat ze van elkaar verwachten. Ik moet je iets vertellen lieverd. Haar vrienden. Wat was ze trots toen ze haar nieuwe verovering aan hen voorstelde. Ze voelt haar maaginhoud omhoog komen, maar ze kan het niet tegen houden. Snel grijpt ze de prullenbak, maar er komt slechts wat gal naar boven.

De verklonterde mascara zorgt ervoor dat haar ogen gevangen zitten. Ze zet kracht en het felle licht doet haar ineen krimpen. Kut, wat heeft ze slecht geslapen. Ze draait zich om, om lekker tegen hem aan te kruipen en verder te slapen, maar hij is er niet. En als een donderslag bij heldere hemel komt alles weer terug. Ze rent naar de badkamer en in grote brokken komen de restanten van haar gebroken hart door haar mond en neusgaten naar buiten.