Koninklijk ongenoegen

Celestien
Oké, oké, ik geef het maar eens toe. Het heeft geen zin om het te blijven ontkennen, dus daar gaat-ie: ja, ik ben een royalty-liefhebber. En nee, nu niet meteen gaan denken dat ik iedere middag mijn thee uit een Beatrix-kopje drink en van mijn stoel spring zodra het Wilhelmus ten gehore wordt gebracht. Zó erg is het niet gesteld met me. Hoewel er ongetwijfeld mensen zijn die er wel op die manier mee bezig zijn. Wees gerust, daar hoor ik niet bij. Wat dat betreft ben ik nog redelijk 'normaal', hoewel de meningen daarover ook weer verdeeld zijn.

Hoe het allemaal zo is gekomen dan weet ik niet precies. Maar ik weet wel dat het sinds internet zijn intrede deed alleen maar erger is geworden. Nu heb ik namelijk ineens de beschikking over complete genealogieën van zo ongeveer alle (hoge) adel die te vinden is in Europa. En da's natuurlijk wel erg leuk voor iemand als ik. Titels, aanspreektitels, complete voornamen (wij vinden drie namen al veel, maar sommige mensen hebben er een stuk of tien) en meer data die er al dan niet toe doet.
Nu ben ik natuurlijk niet helemaal wereldvreemd. Ik weet best dat mijn hobby voor veel mensen iets is om smakelijk om te lachen. Denk bijvoorbeeld aan de vele roddelbladen die dit land rijk is. Er hoeft maar iets te gebeuren of ze staan er vol van. Ongeacht of het nu de waarheid is die tentoongespreid wordt, of niet: lezen doen we 't wel.
Ook bij de kapper zie ik ze vaak liggen. Tijdens een kleuring krijg ik dan -zonder erom te hebben gevraagd- de nodige bladen in mijn handen geduwd. Daarnaast vind je ze ook in de wachtkamer van de dokter of de tandarts. Alleen valt het me bij de laatste twee op dat ze niet altijd even recent zijn. Pas las ik iets over de verloving van Willem-Alexander en Máxima. Terwijl die toch écht in 2002 al getrouwd zijn. 't Blad was helemaal beduimeld. Iets wat bijna drie jaar na dato niet zo vreemd is.

Menig inwoner van ons kleine -maar trotse- lapje grond vindt het koningshuis niet meer wat het geweest is. Het heeft zijn beste tijd gehad. Soms vindt men het hebben van een koning of koningin zelfs ronduit overbodig. Ja, vroeger had het echt een functie, maar tegenwoordig is het -vinden sommigen- overbodig en dient het vooral voor de PR.
Wellicht is dat in zekere zin ook wel zo. Het feit blijft dat men de adel graag aan ziet schuiven bij belangrijke diners en daarnaast moet er natuurlijk ook af en toe een boot gedoopt worden. Anti-monarchisten beweren dat het staatshoofd-in-naam ons veel te veel geld kost. Denk aan alle reizen die de leden van het Koninklijk Huis maken en het geld dat wordt gespendeerd aan hun onderkomen. En dan heb ik het nog niet eens over de bijdrage die zij ieder jaar van de staat ontvangen, want daar wordt ook stevig over gediscussieerd.

Overigens bestaat er in Nederland een verschil tussen het Koninklijk Huis en de Koninklijke Familie. Wellicht is het een goed idee om deze begrippen eens toe te lichten. Zo zijn de leden van het Koninklijk Huis personen die -simpel gezegd- aanspraak maken op de troon of voorheen staatshoofd zijn geweest. Dit zijn dus momenteel (en ik zal het informeel houden): Beatrix, haar zonen Willem-Alexander en Constantijn, hun echtgenotes en kinderen. Daarnaast tevens Margriet en Pieter van Vollenhoven en hun vier zonen en schoondochters.
Door zijn huwelijk met Mabel is Friso zijn lidmaatschap van het Koninklijk Huis (en dus zijn aanspraak op de troon) kwijtgeraakt en dus behoren zij nu tot de Koninklijke Familie. Daartoe behoren ook Irene, Christina en hun kinderen.

'Aha!' zullen sommigen nu denken. 'Dus Beatrix en de anderen die behoren tot het Koninklijk Huis profiteren van onze belastingcenten. Lekker is dat.”
Nou, nee, en geloof me, het is niet de eerste keer dat ik moet uitleggen wie er nu werkelijk geld uit de staatskas krijgen en wie niet. Ik moet zeggen dat dit me niet geheel verbaast. Als iemand niet zoveel interesse in de Oranjes heeft, dan is het ook te begrijpen waarom dit soort dingen niet altijd bekend zijn.
Gelukkig is er dan ook nog zo'n koppige weblogger die dit graag met jullie wil delen, dus hier komt-ie: Beatrix, Willem-Alexander en Máxima zijn de gelukkigen die een toelage ontvangen van het Rijk.
De andere leden in de lijn van troonopvolging zijn gewoon werknemer of ondernemer zoals ieder ander. Zij ontvangen geen uitkering zoals de eerdergenoemde drie. (voor de hoogte hiervan: zie hun website)
Valt mee, hč?

Maar goed, om even weer terug te komen op m'n hobby: ik begrijp heel goed waarom sommigen er vreemd van opkijken. Toch ik vraag me vaak af: berusten bepaalde beweringen over het koningshuis niet op onwaarheden (of onvolledigheden), en voeden die niet de weerstand tegen de monarchie?
Kijk alleen al naar bijvoorbeeld die uitkeringen van sommige leden. Ik durf bijna te wedden dat er mensen zijn die denken dat iedereen zoiets ontvangt. Als dat waar zou zijn, dan zou ik die weerstand maar al te goed begrijpen. Maar het is niet waar. Dát is het juist.

Maar gelukkig bestaat mijn hobby uit meer dan alleen het uit de wereld helpen van misverstanden. Sterker nog, het heeft mij zelfs een nieuwe hobby bezorgd. Tegenwoordig worstel ik me namelijk door mijn eigen familiegeschiedenis. Geen adel te bekennen natuurlijk, maar ook geen misvattingen, en daar doe ik het voor.