Cybersletjes

Natuurlijk heb ik er een potje van gemaakt, tussen Maude en mij is het niks geworden, maar ik was wel een stuk wijzer. Ik weet overigens niet of het fair was van de jongens om Maude's gedrag te verklaren met het feit dat ze van een meisjesschool kwam, ik denk echter wel dat het er mee te maken had.

Ondertussen zijn we tien jaar verder, en ondanks dat ik een "allumeuse" er enorm snel uitpik, denk ik dat ik een nieuwe variant op het spoor ben gekomen; een "sub-species" als het ware. Ik denk dan ook dat ik de geschiedenis in ga als de ontdekker van de "Allumeuse digital".

De afgelopen tijd gebeurt het mij steeds vaker dat je iemand leert kennen; een meisje dat ergens lekker staat te dansen, iemand in de bus, of dat meisje dat je hebt volgekletst op het afscheidsfeestje van een vage kennis. Ergens in het gesprek geeft ze je haar e-mail adres, of vraagt ze je of je "MSN-t". Vroeger kreeg je dan een domme zelfvoldane grijns op mijn gezicht die je zo goed mogelijk probeerde te verbergen, tegenwoordig probeer je hoofdzakelijk je irritatie te verbergen.

Het scenario is namelijk het volgende; één of twee dagen later krijg je een melding dat "bellefleur69 je heeft toegevoegd aan haar contactlijst", met de vraag of jij hetzelfde wilt doen. Of je krijgt een mailtje waarin een meisje verteld dat ze toch wel "heel erg dronken was die avond", en dat ze zich "eigenlijk niet meer zoveel herinnert". Grappig detail is overigens dat je vrijwel altijd later in de correspondentie merkt dat ze ALLES heeft onthouden wat er die avond is gezegd, van je voorliefde voor pinguins tot je lievelingsstandje.

En als die eerste stap eenmaal gezet is, dan ontstaat er al gauw een heftige correspondentie die zich niet beperkt tot één medium. Telefoontjes, SMS'jes, mailtjes en de webcamchats vliegen je om je oren. Het liefst zouden ze er rooksignalen bijhalen... Laat ik hier trouwens ook maar aangeven dat ik zelf niet helemaal onschuldig ben; je probeert natuurlijk prikkelende boodschappen te versturen, om het contact op peil te houden, dus het is zeker geen éénrichtingsverkeer. Grappig is echter wel dat de vrijwel altijd volgens een bepaald patroon verloopt.

Ver in de toekomst zullen hier dan ook een soort National Geographic documentaires over gemaakt worden waarbij een droge mannenstem het geheel voorziet van een voiceover: "Zodra de correspondentie de fase van vertrouwen heeft bereikt, zal het vrouwtje overgaan tot het stellen van allerlei vragen over sexualiteit en haar lichamelijke onzekerheden. Veelvuldig zal zij naar complimentjes vissen op niet al te subtiele manier. Een gebruikelijke aanpak hierbij is het versturen van foto's van zichzelf om vervolgens haar uiterlijk uitvoerig te bespreken met de ontvanger. Terugkerende thema's zijn lichaamsgewicht, borstomvang en haardracht."

Meestal heb ik het na een paar dagen wel gezien en begin ik pro actief aan te sturen op een afspraakje koffiedrinken, bioscoopje of iets anders leuks. In het begin zal de persoon in kwestie ervoor kiezen hier domweg niet op in te gaan. En als je haar vervolgens voor het blok zet, dan heeft ze óf een moeilijk verhaal waarom ze de komende driemiljoen weekends geen tijd heeft, óf ze vertellen je dat ze "een vriendje" hebben. Natuurlijk reageer je dan gepikeerd, omdat jij al die moeite bent aangegaan met een bepaald verwachtingspatroon. Het meisje echter zal dan een tirade beginnen over platonische relaties, en dat al haar vriendinnen er goede vriendschappen met mannen op nahouden, en dat je verwachtingen ronduit banaal zijn. Schoorvoetend geef je dan toe dat je inderdaad een oude viezerik bent, hell, je schaamt je zelfs een beetje voor je plompe avances...

Maar zodra je even alleen bent, laat je alles nog een keer de revue passeren; bedoelde ze met "platonisch" niet gewoon dat ze een hulplijn nodig heeft die haar af en toe een veer in haar reet steekt, maar ondertussen wel netjes op afstand gehouden dient te worden? En was het me niet opgevallen dat ze laatst tijdens het chatten wel erg veel dingen door elkaar aan het halen was? Zou het misschien kunnen dat Bellefleur69 een hele riedel van soortgelijke idioten in haar contactlijstje heeft staan?

En opeens wordt het allemaal enorm helder; niet alleen heb je al die tijd en moeite ergens ingestoken wat helemaal niks gaat opleveren, je voelt je ook ineens gereduceerd tot dat jongetje van zeventien dat helemaal in de war is gebracht door Maude en haar psychotische knipperlichtflirts. Want laten we wel wezen; er is een Armada van chicks die zich beperken tot het opgeilen van lieve jongens zoals ondergetekende, en ondertussen eigenlijk maar één ding willen.

Wij moeten hun ego net zolang opkrikken totdat ze zich goed genoeg voelen om alles losers van hun messengerlijst af te trappen en op het eerstvolgende salsafeest te gaan sletten in dat ultrakorte rokje wat ze tot voor kort nooit aandurfde. Waarschijnlijk zal ze die avond naar huis te gaan met Rico Suave, de Zuid-Amerikaanse bouwvakker die nog nooit ook maar één mailtje of sms'je heeft moeten versturen om één of ander lekker sletje he-luh-maal suf te neuken...