Lifelogs en hippieopvoeders.

"Lief lifelog. Nadat ik vanochtend rebels de wc niet door had gespoeld na het doen van mijn behoefte en mijn moeder uit te hebben gemaakt voor een derdersang slet, begon weer eens een kutepisode uit mijn zielige tienertijd. Op school keken ze me weer eens met een scheef oog aan, (Ik geloof dat de klierjongens een wurm tussen mijn broodje kaas stopten!) en ik verlangde naar mijn komende tijd met jou, mijn lifelog. Reageer allemaal snel met kusjes en kroeltjes, en zeg dat het allemaal goed gaat komen."

Poezieplaatjes zijn weer helemaal negentienzesstig in het tijdperk waar het gaat om semidepressieve plaatjes van automutilerende tieners. Elke snee in pols of buik lijkt tegenwoordig een trofee te zijn, een statussymbool. In dergelijke kringen geeft je aantal sneden je waardigheid binnen de groep van social rejects aan.

Overigens is de NS van plan hekken langs de spoorwegen de plaatsen om te voorkomen dat grote groepen Livejournallers zich voor de trein werpen, als er weer eens een massale zelfmoord georganiseerd word. Ik weet niet of we hier nou wel zo blij mee moeten zijn. Immers, als die kinderen hier hun leven niet meer voor een trein kunnen beëindigen, waarom moeten ze dan heen? Een Belgische trein? Het Vlaams belang heeft het al druk genoeg met kut-Marrokanen, waarom zouden zij zich ook nog eens over onze lifeloggers moeten bekommeren? "Eigen depressievellingen eerst"? Neen. Schuttersputjes met een paar triggerhappy jagers erin naast de spoorlijn moeten we hebben. Think about it. De jagers hebben mooie doelwitten om op te oefenen, de machinisten hebben geen vertraging meer, de dierenbescherming hoeft zich niet druk meer te maken over al die zielige dooie beschermde dieren en ik heb minder lifeloggers om me op ongenuanceerde wijze druk over te maken. Het is een win-win-win-win-win situatie. Als we dit dan ook nog eens doen bij de onrendabele lijnen van de NS, er een hek omheen zetten en honderd euro entree vragen voor de lifelogger met een somber wereldbeeld, dan zijn we ook nog eens in staat om die laatste kleine spoorlijnen voor opheffing te behoeden.

"Lief lifelog. Vandaag betrapte mij moeder me toen ik mijn armen weer eens aan het versieren was met het scheermes van Papa. Of ik er niet zo'n zootje van wou maken. Wat denk die snol wel niet, dat ze iets over me te zeggen heeft, simpelweg omdat ik uit dat gat van haar ben gekropen? Het is toch mijn eigen lichaam? Ze begon ook al weer te zeiken toen ze er achterkwam dat ik die piercing had laten zetten. Waar bemoeit die teef zich toch mee, ik ben verdomme veertien. En oh, mijn borsten zijn te klein."

Maar terug naar de lifeloggers zelf. Zie een lifelog als een moderne praatgroep. Tieners praten natuurlijk het liefst met hun leeftijdsgenoten over hun sores en hun ondergeschikte plaats in de samenleving, de pesterijen op school, de nieuwste plaat van Marylin Manson, of beter nog, een 'emo' bandje... Emo is een van de meest recente subculturen die in ons land zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Emo is misschien wel de meest alles omvattende en zieligste term die een subcultuur in de laatste paar decenia heeft gehad, het is namelijk zielige jankmuziek. What's in a name, pluim voor de platenbazen die deze term de wereld in hebben geholpen. (Wij herkennen de mannelijke Emo-ers overigens aan de goedkope truckerspet die rechtsstreeks uit de jaren tachtig lijkt te zijn gekomen.

Waar gaan ouders fout tegenwoordig? Aangezien het tegenwoordig heel erg in is om over vroeger te praten, doe ik ook maar een duit in het zakje door een proefballonnetje op te laten. Ouders zouden verplicht moeten worden om hun kinderen een keer in de zoveel tijd te slaan. Geen NBA-Basketballwedstrijd-slaan natuurlijk, maar een corrigerende tik moet toch kunnen. Tegenwoordig is immers elk kind speciaal. elk kind heeft zijn eigen gave, we hebben de nieuwetijdskinderen die overgevoelige watjes die zich niet aan moeten stellen zijn, ADHDertjes die gewoon een ram zouden moeten krijgen als ze niet stilzitten en de downsyndromertjes. En hoe meer er met die kindertjes gepraat word, hoe beter. Natuurlijk niet gewoon een goed gesprek met de ouders, neeeee joh, dat is ouderwets. Heel passé. Heel veertientweennegentig. Tegenwoordig hoort een kind er echt niet meer bij als het voor zijn veertiende niet bij vier verschillende psychologen loopt, en aandoeningen worden verzameld met een fanatiekheid waar Mohammed B. nog iets van kan leren.

Heck, vanaf nu ga ik voor hippie-ouderend Nederland een speciale dienst opzetten. Elk kind wat ik tegenkom en wat me ook maar het kleinste beetje irriteert, krijgt een aantal fikse strafschoppen van me. Als die douchebag-ouders te schijterig zijn, dan haal ik de kastanjes wel uit het vuur. Met een beetje mazzel kan ik hier verdomme ook nog eens een flinke subsidie uithalen. Nietzman's heropvoedingsdiensten staan voor u klaar!

Newsflash: Je kinderen zijn niet speciaal. Natuurlijk denkt elke ouder dat zijn kinderen bijzonder zijn maar geloof me, ze zijn het niet. Bill Hicks wist het eens verbluffend goed te verwoorden... De man loost bij elke ejaculatie een aantal miljoen zaadcellen, waarvan er uiteindelijk eentje verbinding zou maken met een eicel. Wow. what are the fucking odds of that. Dat zou dus inhouden dat ik een meervoud van de wereldbevolking al eens van mijn onderbuik geveegd heb met een grijze sok. Now that's a fucking miracle!