The Night After...

Stefan (Skinkie)
Mijn kamer is weer alleen met mij, de beeldschone blondine die met haar helder blauwe ogen alle techniek uit mijn kamer het zwijgen op wist te leggen, is weer veilig thuis. Met een suiker zoete bloem zal ze de komende dagen aan mij kunnen denken.

Rond half vijf belde ze op, ze was al terug van de 'Jonge Honden Dag', wat zoiets is als een keuring voor ras hondjes die een jaar oud zijn en waar wordt beslist welke honden ras zuiver door mogen voor de fok. Mijn moeder kwam de trap oplopen met de telefoon en ik dacht: "Gaat ze nu toch afzeggen?" En antwoordde mijn moeder met: "Dat zal vast voor mij zijn". Mijn moeder gaf me de telefoon en zei: "M.". Ik ademde uit.

Daar stond ik even met mijn mond vol met tanden, ze wilde nu al langs komen. Ik vertelde dat ik nog moest beginnen met koken en dat er nog geen eten was. Dat was helemaal niet erg, ze wilde best mee helpen met koken. Omdat mijn kamer ook nog een slachtveld was vroeg ik of ik zo even kon terug bellen, als ik mijn kamer in vorm had gebracht. Dat was goed.

Zo belde ik haar na een kwartiertje terug, het begon net te regenen en informeerde of ze dan wilde worden opgehaald. Ze dacht hoorbaar na, "Ja, dat is wel leuk ja", giegel. Zo stapte ik iets voor vijf uur de auto in om na een paar minuutjes voor haar deur weer te stoppen.

"Voor jou M.", hoorde ik haar vader roepen toen ik aanbelde. Ik mocht binnen komen, "Kom maar verder hoor, ze bijten niet", zei ze toen ik in de gang stond. Na wat te grappen over haar vaders buks en trek in het toetje, opende ik de bijrijders deur, liet haar rustig instappen, en sloot hem zachtjes. Het ritje naar mijn huis verliep zonder veel problemen, al speelde ik erg op safe bij het oversteken van de weg.

Toen ze binnen kwam pakte ik haar jas aan en had mijn moeder zich al voorgesteld, waarna we door liepen naar mijn vader die na twee keer haar prachtige naam ook goed uitsprak. We vervoegden ons richting mijn kamer om daar een extra bureau stoel aan te schuiven. Om het vervolgens over van alles te hebben. Mijn complete leven werd even bloot gelegd door deze aanstormend SPH'ster. Dat bij haar het grapjes gehalte erg hoog lag maakte het voor mij niet moeilijk om daar 'gepast' op te reageren.

Nadat mijn moeder toch maar eens polshoogte kwam nemen om te vragen of we nog plannen hadden om het eten te gaan maken, gingen we allebei richting de keuken om daar de kip, kerrysaus en rijst te gaan koken.

De tafel was van uit het niets gedekt met onze beste borden en ik besloot ook maar eens de suikerbloem te ontdoen van zijn piepschuimen huis, de verbazing werd groter. "Wat is dat?", "Voel maar". De suikerbloem deed zijn werk, maar natuurlijk moest mijn vader ook even voelen en brak het stengeltje in tweeen. Geen probleem, de reparatie how-to van de meester chef werkte erg goed en de stengel was weer heel.

Tijdens het eten hadden we het over de 'Jonge Honden Dag', hondjes, eten, afwassen en alle dingen die het leven leuk maken. Het tafelen werd afgesloten met een ijsje, wat we samen op mijn kamer hebben gegeten. Om maar eens te bedenken of de film 'Mean Girls' al 'binnen' was, na enig lachen, gieren, brullen, gingen we een spelletje spelen Levensweg. Mevrouw dacht dat ze wel kon winnen. "Is goed", zo werd de Levensweg te voorschijn getoverd. Om er achter te komen dat de autootjes en pionnetjes niet meer te vinden waren. Jammer
Zo had ik een Bluetooth USB dongle als pion en M. zocht het playmobiel skate poppetje, wat ze voor het eten vakkundig in de miniatuur GFT container had gestopt, weer op. Zo laten we eens beginnen.

Het moest zo zijn, twee rondjes stonden we gelijk. Met wat thee en zeebanket chocolade, lag zij op een een kussen op de grond en keek ik haar in kleermakers zit aan. Ze lag er erg verleidelijk bij en helemaal in een deuk... ik dook naar achter om toch maar eens een foto te maken van haar pose, mijn camera wilde geen foto meer maken van dit moment en besloot zich stil te houden. En het lachen ging verder...

Het laatste potje werd ruim gewonnen door mevrouw en nadat we dit spelletje hadden opgeruimd hebben we het gehad over het 'Dispuutleven', gezondheid, relaties, cup maten en foto's.

Ja, het was al rond elven toen ik haar, haar jas aangaf om met een paraplu en een doos met suikerbloem richting haar huis te vertrekken. Ondertussen maakte ze een aantal leuke 'samen' opmerkingen, wat er op neer kwam wat wel wel niet konden doen als ons beider toekomsten gecombineerd werden. Ik vond het erg verrassend, omdat uit haar mond te horen. Ook al was het misschien een grapje ik vind het idee aanlonkend om met haar een huisje-boompje-beestje te hebben.

Eerder vertelde ze dat ze 'Snowfever' nog eens wilde zien, toen we bijna bij haar thuis waren vroeg ik of ze mee wilde naar de film, dat leek haar leuk. En ze zei dat ze dan mijn mobiele nummer wel wilde hebben. We kwamen weer binnen, de roos werd onder toeziend oog van haar vader uitgepakt. Om vervolgens mijn mobiele nummer te vragen... ja dat wist ik niet uit mijn hoofd, ik was natuurlijk daar niet alleen in, haar vader had het zelfde probleem. Drie pennen later schreef ze haar telefoonnummer en msn adres op een papiertje.

Ik gaf haar een hand, drie zoenen en zei dat ik het erg leuk had gevonden om vervolgens met een lege doos en een vol hart de regen weer in te trekken.