Twinky en de stemmetjes in haar hoofdje
Tussen kwart voor acht en acht uur denk ik 'Ik moet maar eens naar school.' Ik stap, met een extreem lelijk en chagrijnig hoofd op mijn fietsje (die nog net niet roze is maar wel rietjes in de spaken heeft) en fiets naar de grote, lange weg die de Weg naar Twinky's School heet. Meestal neem ik de stemmetjes voor in mijn hoofd (lees: mp3 speler) mee en vermaak ik mijzelf kostelijk met de leukste, gedownloadde liedjes. Soms word ik opgehaald, om 3 minuten voor acht, door een lieve klasgenoot waarmee ik dan verder fiets, maar meestal rijd ik op goed geluk richting school, en hoop ik dat ik iemand tegen kom waar ik wel tien minuten mee kan praten.
De stemmetjes in mijn hoofd zijn vooral handig bij de stoplichten. Ik heb er onderweg zeven, en dat is zo'n beetje elke 600 meter één, op het stoplichten-stuk. Natuurlijk weet ik na drie jaar welke rode lichten wel en welke niet snelrijdende fietser-toegankelijk zijn, maar vaak moet ik toch nog even wachten.
Dan gebeurt het: ik kom een vriend of vriendin tegen! Meestal zijn het mensen die mij kennen en die ik dan niet ken maar graag wil léren kennen. De vriend, of vriendin, brult mijn naam, een keer of zes, want de stemmetjes in mijn hoofd zingen vrolijk en heel hard door.
Als ik dan eenmaal doorheb dat er een gezicht naar mij staart, trek ik één van de koptelefoontjes uit mijn hoofd (plop!) en luister naar hetgeen mijn (eventueel toekomstige) vriend of vriendin mij te vertellen heeft.
De stemmetjes in mijn linker (of rechter) hoofd willen dan meer aandacht, en doen dat op een heel aparte manier. Ik hoor namelijk dan alleen nog maar een *nietszeggende baspartij* en eventueel nog *een paar tikjes met drumstokjes*. De leuke zingmensen en de gitaarpartijen zijn weg!
Noodgedwongen moet ik dan luisteren naar de vaak saaie, soms leuke verhalen van mijn mede-Weg naar Twinky's School-gebruikers, en kan ik me niet concentreren op de stemmetjes…
Lieve makers van de stemmetjes in hoofden; kunnen jullie eens een keer een liedje maken wat je ook met één oor kan luisteren? Dat is goed voor mijn sociale contacten!