Blote Blubberbuiken
Schaamteloos loopt jong en oud rond in véél te kleine zwembroeken, bikini's en badpakken, als dat al het geval is.
Daar gaat -ie dan. Twinky zit op Texel, met haar pappie en mammie. Het toeval wil dat er op Texel overdag maar twee dingen te doen zijn; naar de zeehondjes in ecomare en naar het gigaaaantische strand. Omdat ik voor de zesde keer op Texel zat had ik geen zin in zeehondjes, dus ging ik naar het strand. Jawel.
Bij de eerste stap voelde ik het inmiddels vertrouwde zand tussen mijn tenen kriebelen en terwijl ik mijn kleren uittrok rende ik naar de zee. Heerlijk, dat frisse water tegen je blote vel!
Terwijl ik mijn spullen terugzocht keek ik nog even om me heen. Erg veel Duitsers, en ook wel veel Nederlanders. Één ding hadden ze gemeen; zo'n zeventig procent van de strandbezoekers is toch wel een klein beetje veel te dik. Heel erg veel te dik.
Schaamteloos worden blubberige ballonnen boven veel te kleine zwembroekjes uitgehesen om ingesmeerd, gestreeld en beklopt te worden.
Vies gekleurde bilnaden zijn zichtbaar onder puistige, behaarde ruggen.
En, naar mijn mening het ergste; vrouwen die twintig jaar geleden geen bikini meer zouden moeten mogen dragen! De zwembandjes -die er af hadden gemoeten al na kerst, maar de chocola is zo lekker- flapperen vrolijk mee bij elke stap op voeten met rode, schimmelige plekken. Vierkante billen komen af en toe kijken uit een zwembroekje wat had gepast als ze op dieet waren geweest, bovenstukjes die ons schaamteloos uitzicht geven op tepelhoven die ooit strak waren en op de rug blubbert er ook heel wat in het zicht. Walgelijk!
Als ik daar loop, als jong meisje en ook nog te klein voor mijn leeftijd, voel ik me een beetje als de muis in de mop met de olifant;
Olifant tegen muis: wil je me even insmeren?
Muis: uhm…
Olifant: niet zeuren joh, ik heb jou toch ook gedaan!
En dat voelt niet prettig. Nog iets afgrijselijks; de navelpiercing. Heel soms, als mutti en vati gezellig hand in hand naar zee blubberen flappert er wel eens een vetrol omhoog aan de voorkant, en krijgt de rest van de strandbezoekers zicht op een navelsieraad. Ik vraag me af hoe die mensen het schoonhouden, en zeker steriel, want naar mijn mening zit er toch altijd wel een laagje vies, ranzig zweet tussen al die lagen vlees? Mutti staat onder de douche, tilt de bovenste vier vetrollen op en prutst met het wattenstaafje maar in het wilde weg, ze ziet immers toch niks van het diamantje in het gat in het midden tussen twee lagen in.
Of zoiets: Vati staat onder dezelfde douche, een kuis halfuurtje na mutti, en tilt zijn buik, door mutti liefkozend ballonnetje genoemd, op om z'n zaakie te wassen. Als je het mij vraagt heeft hij het in jaren niet gezien, want zelfs voor de spiegel hangt er nog het één en het ander voor.
Moraal van dit verhaal: Als je je voorneemt om na kerstmis te gaan diëten, doe het dan ook, en wacht zéker niet tot na de zomer. Oh, en koop ook je zwembroek een maat groter.