Lesje internethygiëne.
Deze keer is de zijne niet alleen heel erg kort, maar ook geïrriteerd van toon. Hij heeft het over internethygiëne en waarom ik verdorie nog aan toe mijn mail op deze manier verstuur?
Hij doelt op mijn lange lijst van "aan" adressen en de ongewenstheid van de zijne daartussen. Hij voelt zich daardoor erg kwetsbaar. Iedereen op mijn lijst beschikt nu over zijn emailadres en dat zou hem ongewenste mail kunnen opleveren, spam dus, om over virussen nog maar te zwijgen.
Anderzijds, schrijft hij, loop ik het risico - en daar had ìk niet eens aan gedacht - dat hij mijn "lijst" zou kunnen gebruiken om mijn familie en vrienden te bombarderen met propaganda over zijn politieke partij.
Hij beëindigt zijn mail met een goede raad: stel een nieuwe groep samen en gebruik de optie om de adressen niet te laten zien.
Ik voel mij ietwat beledigd. Hij heeft een goed punt naar voren gebracht, maar waarom komt hij er nu pas mee? Ik doe dit al vanaf het moment dat mijn internetaansluiting in Napels werkt en dat is op zijn minst twee jaar.
Zou iemand van mijn lijst hem soms ongewenste mail hebben gestuurd? Maar wie...? Voor alle zekerheid kijk ik de lijst na: nee hoor, slechts familie en goede vrienden en allemaal even betrouwbaar.
Maar wacht eens, daar staat de naam van een goede vriendin die nogal veel contacten in de kunst- en muziekwereld heeft. Ontving ik onlangs niet een mail van een enthousiaste jazzmuzikant?
Ik ken de goede man niet eens, had notabene nog nooit van zijn band gehoord, maar de mail betrof wel nieuws over zijn aanstaande optreden. Als ik wilde, kon ik alvast kaarten bestellen, maar dan moest ik mij wel even melden op zijn site en mijn emailadres achterlaten. Godzijdank heb ik het niet gedaan, ik houd helemaal niet van jazz, maar wie weet hoeveel mij nog meer bespaard is gebleven.
Of die andere vriendin dan? Ooit bombardeerde zij mij wekelijks met zoetsappige vriendschapsverklaringen op rijm, voorzien van mooie plaatjes. Het duurde altijd een eeuwigheid voordat ik ze binnen had, maar daarna verdwenen zij linea recta in mijn digitale prullenbak. Ik kon deze vriendin niet eens bannen, want wij mailen ook op normale wijze. Daarom verzocht ik haar vriendelijk om niet meer van dat soort berichten te versturen, waaraan zij prompt voldeed.
Ik pieker mij suf. Zou mijn internetprovider, de Italiaanse Tiscali, er iets mee te maken hebben? Die gaan zich pas werkelijk te buiten aan het versturen van spam. Hun gehele cliëntenbestand moet er aan geloven, ik dus ook. Dagelijks ontvang ik niet één, maar vele Italiaanse spamberichten, óók in het weekend. De ene keer gaat het over sparen, dan weer over de vakantie of een goedkope ADSL-aansluiting en ga zo maar door. Tiscali kent legio onderwerpen en is bijzonder hardleers. Mijn herhaalde verzoeken om daarmee te stoppen, haalden niets uit. Hoogst waarschijnlijk hanteren zij een spamfilter, een speciale, voor het weren van klachten van hun cliëntèle.
Het is een feit, bijna altijd zit mijn prullenbak vol met spam en e-mail waarvan ik zeker weet dat het een virus is, vanwege de onbekende afzender en het attachment. Wanneer ik er zo een ontvang, gooi ik het meteen in de prullenbak, ik ben als de dood dat ik het in een verstrooide bui open.
Desondanks trappen wij er nog wel eens in. Mijn lief heeft namelijk een paar vrienden in Nederland die hun adresboek eens wilden updaten. Via via ontvingen wij een vriendelijk verzoek: of wij onze medewerking wilden verlenen en ons adres in hun "adresboek" wilden aanpassen? Tuurlijk wilden wij dat.
Onze virusscanner behoedde ons voor die misstap. Gelukkig maar, want daar wilde toch zomaar, via een "backdoor", een internetworm onze computer binnenglippen!
Internet is niet meer wat het geweest is, daar is tegenwoordig van alles mis. Is het geen spam, ligt er wel een schadelijk virus op de loer. En er komen steeds maar nieuwe bij. Het is om moedeloos van te worden.
Ik vertrouw geen enkel bericht meer, surf slechts bij hoge uitzondering over het web en schrik me een ongeluk wanneer onze virusscanner alarm slaat.
Daarnaast word ik dankzij de "goede naam" van mijn internetprovider behoorlijk gediscrimineerd: velen hebben hun virusscanner en spamkiller zo hoog ingesteld dat mijn mail bot geweigerd wordt.
Andersom ontvang ik gelukkig nog wel mail, zojuist nog, van mijn nichtje uit Nederland.
Wat een slimme meid is het toch, zo jong en dan al mailen! Ze leert ontzettend snel. Drie keer raden welke site zij bezocht heeft? Juist.
Gevoelig gedichtje, hoor, en prachtig al die poëzieplaatjes, maar nu pas begrijp ik de boze reactie van mijn vriend: tussen al die adressen op haar "aan" lijstje, ontwaar ik plotseling ook die van hem.
Va bene, 'k ga maar eens beginnen aan een nieuwe lijst...