2Mini in de storm.

Normaal ga ik altijd met de tram.
Dit keer was ik met de fiets.
Normaal zou dat gewoon moeten kunnen zou je zeggen, maar de afstand (zo'n 10 km) en het weer vielen niet echt mee.

18:15, tijd om te gaan. Alleen één probleem. Het weer.
Het stormt, het onweert, het regent en het waait als een gek!

"Moet ik je naar huis brengen met de auto?"
"Nee... hoeft niet, ik vind dit weer wel leuk eigenlijk"
"Maar het regent, dat vind ik zo zielig voor je" (lief is ze hè?)
"Ik vind het juist een kick!"

Je hoort het. 2Mini is een gek mannetje.
Enthousiast loop ik naar buiten om te beginnen aan mijn lange reis.
Nog een laatste kusje en... zoef zoef, ik ben weg!

Ik heb geluk gehad, want het kwam met bakken uit de hemel!
Dat gaf me nou net dat ene zetje om lekker snel te fietsen.
Wat jammer nou dat mijn km-tellertje kapot is, want ik weet bijna zeker dat ik rond de 45 km/h reed. (en ook daar waar maar 30 is toegestaan )
Telkens als er plotseling een paars licht tevoorschijn kwam, kreeg ik een warm gevoel.
Je weet dat de kans dat je door bliksem geraakt wordt, kleiner is dan de kans dat je de loterij wint, maar stiekem ben je toch blij dat je niet geraakt wordt.
Vooral als je langs een open vlakte rijdt.
Regendruppels gleden van mijn pet af en snot kwam uit mijn neus, maar ik vond het juist leuk.
Ik had een flesje cola bij me, maar ik vond het zo cool, dat ik maar één slokje heb genomen.
Je rijdt door de plassen, maar het maakt je geen fuck uit of je daardoor wel of niet nat wordt, want nat ben je zeker al.

Dat merkte ik toen ik thuis aan kwam.
Je stapt van je fiets af en opeens voel je, hoe nat je schoenen en sokken zijn.
En maar lachen, dat je dit hebt gedaan.
Mensen kijken je raar aan, je bent nat... dat is niet leuk, maar toch lach je.
Binnen heb je een dak boven je hoofd, geen regen, en nu kan je pas goed zien hoe nat je bent.
Je schoenen, broek, jas zijn kletsnat en zitten onder de modder.
Ach ja, waarom ook niet... neem ze gewoon mee de douche in en maak ze daar meteen schoon.
Geen warme douche, nee een koude.
Normaal ben ik een persoon dat houd van lekkere warme douches, maar nu had ik daar geen zin in.
Kom je eindelijk uit de douche, trillen je benen nog!
Dat is een absoluut kutgevoel!
Maar dat is nog niet het ergste. Het eten was op!
Het enige wat er nog was, was wat broodjes, kip van gister en noodles.
Maar dat had ik er wel voor over, dit is iets dat ik nooit meer zal vergeten.

Voortaan zal ik al mijn rare gebeurtenissen hier vertellen.
Daarom wil ik van jullie weten of ik hier verder mee moet gaan, of beter de rest van mijn tijd kan besteden aan het zoeken van blogjes.