Het roer gaat om!!

RJ
Vrijdagavond: Ik kom net terug van een voorstelling van Veldhuis en Kemper en die heeft me aan het denken gezet. In deze voorstelling ging de dialoog tussen een man die het wilde leven had en een man die het perfecte pad volgde: vrouw, kind maar wel met een saai leven. (nu is dit niet de werkelijkhied, ik weet het) Nu zat daar ook een lied in met de tekst: werd je maar oud geboren dan kon je naar de tijd zonder zorgen toeleven, de onbezonnen tijd, de tijd waarin je alles nog kon en je nog dromen had... en dat zet me aan het denken.
Wil ik wel wat ik nu doe? Wil ik wel studeren wat ik studeer? Haal ik het meest uit het leven? Ben ik niet gewoon een mannetje wat het ideale beeld volgt om straks ook het standaard leven te gaan leiden wat 95% van de mensen leidt? Ben ik zo gewoon gebleven?

Het 2e lied deed me denken aan dingen in mijn leven waar ik het al een tijdje niet mee eens ben. Een van de eerste zinnen was: "Ik heb een kaartenhuis gebouwd als leven en als het waait dan gaat het stuk". Waarop een van de laatste zinnen was: "Laat het waaien tot het stormt... want pas dan kan ik door". Dat deed me zoveel goed... ik moet ook het roer omgooien. Ik moet niet vasthouden aan zekerheid, ik moet door... ik moet leven zoals het leven bedoeld is... ik moet niet blijven studeren omdat het studeren is, ik moet iets gaan doen wat ik leuk vind. Ik werk in een DC van Albert Heijn terwijl mijn passie ligt in het contact met mensen, ik wil praten, ik wil anders zijn dan de meeste duffe lullen om me heen, ik wil leven met een risico dat ik juist geen zekerheid.

Ik weet niet hoe en wanneer maar het roer gaat om, maar ik weet het zeker. Ik stop met het parttime werk bij de AH en ga op zoek naar iets in de verkoop of cursussen, als ik maar met mensen te maken heb. Ik ga stoppen met de studie en iets in de Marketing doen want dat interesseert me echt, ik ga geen studie doen net als nu "omdat ie aansluit op de vorige studie". Ik ga loslaten aan al die vaste, saaie dingen en ik ga leven zoals ik dat wil en voor zover het mogelijk binnen de restricties van "het systeem". Want ik zou het liefst alles laten vallen en een half jaar of een jaar naar een ver land gaan om daar te reizen en te werken maar dat gaat niet, daar zorgt het systeem dan weer voor. Geen geld, geen tijd, geen mogelijkheden.

Dit is wat ik nu kwijt wil, een wakkerschudmoment en als motivatie voor mezelf, dus RJ: als je dit lees op een "routine-moment": Wakker worden, je roer gaat om, je moet niet tevreden zijn met wat je hebt met als reden dat je tenminste iets hebt, je moet door, je moet altijd bezig blijven... gooi dat roer om, laat het stormen in je leven!! Er is nog zoveel wat je wilt zien en doen, als je het maar durft!.

Laat het waaien tot het stormt!

Vrijdagavond een week later: ik lees dit verhaal en ik lach. Het heeft gestormd maar helaas maar 1 uur. Er is nu een scheurtje maar ik durf mijn kaartenhuis niet kapot te maken. Raar toch, wat voor een invloed 2 cabaratiers op je kunnen hebben. Ik ga nu maar slapen want morgen moet ik weer aan de slag bij de Albert Heijn... typisch.