Stoomlocomotiefjes en Spoorlopers

Nou wil ik jullie daar wat meer over gaan vertellen, wij hebben zeg maar een kelder waar met zo'n honderd man een spel wordt gespeeld, Het Bedrijfsspel. Of in het engels The Company Survival Game. Direct naast deze ruimte zit Kaatje P een in-house bar van onze school. Onze verbinding met deze ruimte bestaat uit een aantal ramen waardoor we uitzicht op de cafe-gangers hebben.
Wij als hogere jaars zijn umpires, scheidrechters, en houden alle administratie van het spel bij. Nu worden we natuurlijk ook wel is afgeleid door een verschijning in het lokale 'aquarium'.

Wanneer ik je vertel dat dit de enige plaats naast de school ingang is waar gerookt mag worden heb je ook al een idee wat ons uitzicht zal zijn bij een school die bestaat uit opleidingen als verpleegkunde en fysiotherapie.
Vrouwen en niet weinig ook , de vrouwen zijn meestal strak gehesen in een topje, waar de randjes goed te zien zijn en al tot de verbeelding spreken bij het binnen komen van een personage in een donkere scene.

We zullen het dan ook niet leuker maken dan het is, we keuren puur de mensen die binnenkomen. "Kijk die is lekker!" of "Je hebt echt wat gemist, beter opletten". Relativeren is dan ook belangrijk, ook al zit er een betonnen muur een glas tussen ons en de vrouwmenschen. Voor onze verhuizing waren de enige vrouwen die je tegenkwam als informaticus-in-spe de secretaresses van de 'front-desk' en een enkele verdwaalde GMT, Grafimedia Technologie, studente. Door de enkele meters tussen ons heb ik geleerd dat kijken voldoende is om niet te willen aanraken. Het groepsgedrag van de zichzelf amuserende cafegangers komt om drie uur tot een hoogtepunt waar de 'stoomlocomotiefjes' zich te goed doen aan hun verslavende middelen en een glaasje bier.

Dan is het al bijna tijd om te gaan, naar huis, zonder nieuwsgierig naar binnen te kruipen ga ik richting de metro om weer is gezellig met de net weer werkende Hofpleinlijn naar huis te rijden.
De vorige dag had ik bij SBS, vijf minuten later dan in de gids stond, het programma: 'In het spoor van...' gekeken. Gewoon om een beetje bekend te raken met de termen van die vaklui. Ik wist al dat 'Meester' de man is die zegmaar de trein bestuurt en HC dus de hoofd conducteur is.
Nu riep Meester dus in om: 'Dienst mededeling: HC kun je naar voren komen?' HC reageerde daar natuurlijk niet op, ik zat in de tweede coupee en vroep me al af hoe HC zonder langs mij te komen, bij de bijna doodsbange Meester kon komen.
We waren aangeland op een statonnetje langs de route, waarschijnlijk 'Berkel en Roderijs', bekend van haar wonderschone studentes, Meester roept nog een keer de voorgaande dienstmededeling om. Zou er wat aan de hand zijn?
HC komt aangelopen en brabbelt wat door zijn portofoon, we reden verder en midden in het grasland kwam de trein volledig tot stilstand. Ik dacht nog, Cam pakken... maar te laat!, ik hoorde een woest schreeuwde stem door het openstaande raampje en zag een man met een zonnebril aan de ander kant van het het spoor richting Berkel en Roderijs lopen. De ware toedracht van dit fenomeen zullen we nooit weten komen, maar ik weet nu wel dat er niets spannenders is dan live verslag van een suicidale poging, gebracht door SBS.

ps. de mensen die foto's missen van de vrouwen, zullen nog ffies moeten wachten, maar die komen vast nog wel in het stukje 'Weblogger in elkaar geslagen door vriend Verpleegkunde studente'.