Zomertijd, zon en zakdoekjes luiden het voorjaar in. Na een mooie winter met hier en daar wat schaats- en sneeuwplezier is het tijd voor de zon met een heerlijk temperatuurtje. Het kwik schoot omhoog en het is deze week heerlijk weer om buiten in de zon in slaap te sukkelen om een uur later te beginnen met de barbeque. De geur van bijna verkoold vlees overstemt de geur van bloemen die wonderbaarlijk hun best doen om de meest aantrekkelijke geur te verspreiden. Buiten eten is de luxe van het moment, in de net aangeschafte, heerlijk comfortabele tuinstoelen geniet ik van een maaltijd en proosten we op de inwijding van het nieuwe tuinmeubilair (inclusief nieuwe tafel die twee keer zo groot is dan de oude tafel). De vrolijkheid werd echter verstoord door een niesbui, veroorzaakt door het opkomen van mijn hooikoorts. Vreselijk is het, jarenlang had ik er geen last van, maar de laatste 3 jaar speelt het plotseling op, niesbuien, tranende ogen en snotterneus. De neusspray zal dus weer uit de kast gehaald moeten worden om dit in de kiem te smoren.
Als de storm voorbij is dient het tweede probleem van de voorjaar zich aan, een muggenzwerm. Met twintig tegelijk vallen ze hongerig aan op mij en mijn ouders, jeukende rode bultjes achterlatend. Snel naar binnen vluchten is het enige devies. Gelukkig is binnen de temperatuur al tot een redelijk niveau gedaald en kunnen we ons daar prima vermaken terwijl buiten het muggenpeleton elke uitstap onmogelijk maakt. Ik hou van het voorjaar. Schaars geklede dames, zon en vrolijkheid. De liefde hangt weer in de lucht en de vrolijk dartelende lammetjes en ander klein grut zal binnenkort het daglicht zien. Menig "aaaaah" zal weer uit de monden van de bevolking klinken als ze met het hele gezin een dagtochtje organiseren op de fiets.
Ik hou van het voorjaar, maar wel zonder hooikoorts en muggen.