NS Drieluik

Stefan (Skinkie)
Genaaid door de kaartjesautomaat

Vorige week dacht ik weer eens wat te gaan doen met m'n vrije tijd, eigenlijk dacht iemand anders dat ik te veel vrije tijd had, maar dat doet er niet toe. Ik ging naar de PC dumpdag in de Amsterdam RAI. Het was zaterdag dus mijn vrij reizen papiertje was maar voor 40% geldig en voor de overige 60% wendde ik me tot een touch screen automaat waar meestal geen rij voor staat en je snel kan pinnen, dacht ik.

Dus ik druk achter een volgens A'dam RAI > Dagretour > Kortingskaart > 1, van het apparaat moest ik vervolgens m'n pinpas in haar gleuf stoppen, dat deed ik dan maar. Pincode in tikken ****, Bonnetje ja/nee, ja, in behandeling, Pas niet geaccepteerd. Had ik weer.

Dus ik probeer het nog een keer, pas d'r in en het werkt. Vervolgens komen er vijf kaartjes uitrollen. Vijf fucking retourtjes met een totale waarde van ¤ 28, had ik weer. Ik loop naar een echt loket, waar een jonge dame mij ongeloofwaardig aan zit aan te kijken en me na enig aandringen m'n geld terug geeft, waarna ik weer vraag om een dagretour met korting naar Amsterdam RAI voor vandaag. Ze deed er wat langer over daardoor miste ik m'n trein en sprong ik maar in de intercity.

De twee conducteurs hadden het verhaal al wel eerder gehoord en gaven mij een advies om naar de NS te schrijven, wat ik nog moet doen overigens, daar stemde ik mee in. Vervolgens mocht ik in de eerste klas, niet roken, gaan zitten.


Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen

Afgelopen zaterdag ben ik weer met de trein gegaan, direct naar het loket gelopen. Dit keer had ik een jonge man voor me. Dagretour Doetinchem met korting en een bonnetje alstublieft. (Op dat moment had ik een zwart pak, twee tassen om m'n nek en er was geen hond te bekennen). ¤ 18 stond er op het LCD schermpje. Eenentwintig euro vijfenzeventig, ik keek de man glazig aan, Hond? Welke Hond ik wil een bon! "Ik wil een bon meneer", "Oh ik verstond hond, das inderdaad een dure bon ".

Eindelijk konden we dan vertrekken naar een 24 uur lange dansmarathon, waar we een reportage over gingen maken.

Als je trouwens denkt dat je bij de NS alles gezien hebt moet je is op station Ahrnem met de vervoerder Syntus gaan reizen, dan mag je in dit "geval"


En als je denkt dat je alles hebt gehad...

Vandaag ging ik dus met de trein uit Hilversum terug naar mijn geboortedorp, of eigenlijk de stad waar mijn dorp nu ook tot behoord. Ok, als een conducteur komt wil ik best m'n OV laten zien. Tweede keer Ok, maar wat er vandaag weer gebeurde was toch wel ernstig. Ik liep op het perron van Hilversum Noord toe twee conducteurs mij mompelend om m'n kaartje vroegen. Mijn portemonnee klapte open en ziedaar een super leuke jongen op een bagger slecht afgedrukte foto, ze namen er genoegen mee. Aan het eind van het perron passeerde ik vlug twee andere NS medewerkers om vervolgens aan de andere kant van het spoor nogmaals m'n OV te tonen... deze nam geen genoegen met een vlugge blik.

Hij vroeg mij om m'n pas uit mijn portemonnee te halen, als weder vraag stelde ik: "Wilt U de achterkant soms zien?", "Nee de voorkant", antwoordde hij. Na hevig geklooi om dat pasje die inmiddels vastgeroest was, uit m'n geldzak te krijgen antwoordde hij: "Ja, dat ben je inderdaad". En ik mocht doorlopen...


Skinkie WWKW stukjes are powered by Portier Spelling Service and inspired by Dutch Rail