Thanksgiving

Een goede reden om dus maar weer eens wat te gaan vertellen over mijn leventje hier.

Afgelopen weekend zat ik bij Ken en Stephanie, twee mensen die ik nog ken van de trip die ik met mijn orkest naar Canada maakte in april 2002. Hetwas erg gelzellig daar, maar ik was toch enigzins opgelucht toen we weer verder gingen richting Revelstoke. Het zijn hele aardige mensen, maar ze zijn op de een of andere manier een beetje vreemd. Ze zijn al wat ouder en Ken doet geloof ik alleen maar wat hij zelf wil enzo. Elke keer begint het heel gezellig, maar op de een of andere manier wringt er iets. (Was wel erg gezllig hoor ) A la. Daar was ik dus dit weekend, want het was Thansgiving in Canada. (Het is hier op de Britse dag en niet op de Amerikaanse).

Thanksgiving, de gelegenheid die bekend staat om zijn kalkoen diner. En je raad het al, dat stond dus op het menu zondagavond (ze vierden het eigelijk een dag te vroeg) De hele dag werd er druk gekookt, de tafel werd versiert met de moosite glazen en het beste servies en bestek. Ik voelde me in mijn overhemd met korte mouwen en een rode broek ietswat underdressed, maar daar kon ik weinig aan doen.
Het was allemaal erg gezellig en toen ik maandag weer naar huis ging, viel ik met m'n neus in de boter, want bij mijn gastgezin was het maandag Thanksgiving en was er dus weer een heerlijk diner.

En wat moeten jullie hier nou mee? Ik weetet ook niet We must regularly and every day give it a little change to start flowing. Dus ik ook