Canadees-Somalische journaliste zocht geluk maar vond slechts de dood ...

Naar aanleiding van dit bericht, waarin president Donald Trump onder andere Ilhan Omar, het Amerikaans-Somalische lid van het congres, adviseert om eens terug te gaan naar haar eigen land en daar de boel eens aan een nader onderzoek te onderwerpen, kwam ik het volgende, bepaald niet vrolijke, bericht tegen op YouTube.

Het betreft de Canadees-Somalische journaliste Hodan Nalayeh die, door alle negatieve berichtgeving vanuit haar voormalige moederland, daarom besloot dit, voor haar 'paradijs op aarde', vanuit haar eigen perspectief in beeld te brengen. Dat de stad die zij bezocht, Kismayo, toch minimaal als 'nogal levendig' dient te worden omschreven in de touristenbrochures weerhield haar daar niet van. Alle negatieve berichtgeving erover was 'fake news' en opgezet om de zwarte bevolking verder te onderdrukken. Vrolijk vlogde, blogde en twitterde de jonge moeder van twee, erop los. Het leek in het begin inderdaad allemaal koek-en-ei te zijn. De mensen waren gewone mensen en er leek geen vuiltje aan de lucht, de reden dat haar ouders, net als vele andere landgenoten, vertrokken waren naar het verderfelijke westen leek zwaar overtrokken geweest!

Overal bleken de mensen blij en gastvrij. Ze kreeg koppies thee en smakelijke lekkernijen aangeboden. Nieuwsgierig bekeken de plaatstelijke inwoners haar terwijl zij met haar smartphone, en begeleid door haar echtgenoot, haar ervaringen vastlegde. Het prachtige landschap om de stad zelf, de azuurblauwe Indische Oceaan, het leek gewoon allemaal een droom en al die berichten van een 'shithole country' en een 'failed state' moesten slechts ontsproten zijn uit het brein van een hevig geprivilegeerde 'witman'.

Helaas voor Hodan haalde de realiteit haar afgelopen vrijdag in. Het luxe hotel waarin ze verbleef, blijkbaar was een verblijf in het huis van één van die reuze gastvrije en lieve Somaliërs geen optie voor haar, bleek een doelwit van de 'oh zo gastvrije, lieve en sympathieke' leden van Al Shabaab. Deze 'feestneuzen', ongetwijfeld gesteund door het boosaardige westen of misschien wel door 'satan Trump' himself, bedierven het feestje van Hodan. Meedogenloos slachtten zij 26 mensen af in het hotel, waaronder ook Hodan en haar echtgenoot. De realiteit haalde de jonge vrouw medogenloos in. Lafhartige, moorddadige schoften beëindigden het leven van een te naïeve vrouw die niets anders wilde als haar kijk op de Somalische bevolking naar het westen te brengen. Rust dus in vrede Hodan, hoe oneens ik het verder ook ben met je over-positieve beeld van Somalië, dit is iets dat je niet had verdiend!

Voor de liefhebbers van een wat cynischer verslag van de gebeurtenissen is er altijd Paul-Joseph Watson die deze tragische gebeurtenis ook recent behandelde in dit filmpje.

Ik heb zelf lang getwijfeld of ik dit nu wel zo moest gaan posten. Het menselijk drama is gewoon groot en je gaat al gauw te ver in je bewoordingen. Hodan was niet meer als een naïeve vrouw en haar gebruiken om je eigen punt te maken begint dan al snel op een vorm van 'dansen op haar graf' of 'blij dat ze dood is' te lijken. Ik heb toch uiteindelijk besloten om dit te posten maar probeerde niet teveel de komische noot ten koste van Hodan te laten gaan. Ikzelf ben, als voormalig zeevarende, bekend met de bevolking van Afrika en moet toegeven dat de mensen daar echt nauwelijks te onderscheiden zijn van 'ons' in het westen. Overal zijn kl**tzakken en overal zijn lieve, vriendelijke mensen. De armoede en ellende waarin ze zitten valt hen niet persoonlijk aan te rekenen; zij willen niets meer-of-minder als wij: een fijn en vrolijk leven leiden!