Lokale interruptie: Een nieuwe partijvoorzitter

Voorzitter Ingrid van Engelshoven neemt afscheid. Haar maximale termijn als voorzitter van de partijorganisatie zit erop. Ze begon in 2007 toen de partij verslagen in de touwen hing en de partijorganisatie ook niet al te vitaal meer was. En eigenlijk was die nooit bijzonder en professioneel geweest. Maar daar werd snel verandering in gebracht. Waar Alexander Pechtold de partij in de ogen van het grote publiek weer interessant maakte, daar werkte Ingrid aan een solide en volwassen partijorganisatie. Leden kregen er weer zin in, dood gewaande partijafdelingen werden opnieuw actief, het volledig verwaarloosde wetenschappelijk bureau kreeg een nieuwe impuls en de campagnes werden op indrukwekkende wijze geprofessionaliseerd. Natuurlijk is de politieke leider het meest verantwoordelijk voor de wederopstanding. Maar de enorme groei is uiteindelijk zonder al teveel problemen verlopen en dat is toch wel op het conto van Ingrid van Engelshoven te schrijven.

Met het afscheid van een voorzitter dient zich de vraag aan wie de nieuwe voorzitter wordt. Meestal is er wel een favoriet en is de verkiezing behoorlijk saai. Maar ditmaal zijn er drie kandidaten die allemaal wel potentiële kanshebbers zijn. Hoewel de media er nauwelijks aandacht aan besteedt, is binnen D66 deze voorzittersrace ongekend spannend. Voortdurend zijn er op de verschillende social media van de partij allerlei leden die hun favoriete kandidaat aanprijzen. En de kandidaten lopen de deur plat bij afdelingen om steun te vinden. Allemaal om de meerderheid van de 24.000 partijleden achter zich te krijgen.

De drie kandidaten zijn de Gelderse fractievoorzitter Michiel Scheffer, de Rotterdamse wethouder Alexandra van Huffelen en de breed inzetbare partijtijger Fleur Gräper-van Koolwijk. Op de nieuwjaarsborrel van onze afdeling tekende ik al voor Michiel Scheffer. Maar dat was om hem mee te kunnen laten doen met de verkiezingen. Maar dat zou ik ook voor de andere kandidaten gedaan hebben als ze me gevraagd hebben. Of ik ook op hem stem is nog de vraag want ook Fleur lijkt me een uitstekende kandidaat. Ik wacht nog even de debatten af. De komende dagen vinden er in enkele grote afdelingen debatten plaats tussen de kandidaten.

Het is een leuk en spannend proces die partijdemocratie. En ik heb een interne verkiezing sinds de lijsttrekkersrace van 2006 niet zo spannend gezien, ook al loopt het ditmaal wel netjes. Toch denk ik dat de uitslag eigenlijk niet veel uitmaakt. De partij is weer een bruisende organisatie en de nieuwe kandidaten willen vooral dat voortzetten, met wat marginale wijzigingen, zoals meer aandacht voor kleine afdelingen. Een van de manieren om indruk te maken is overigens het verzamelen van steun van partijprominenten. Zo heeft Alexandra van Huffelen het voor elkaar gekregen om Alxander Rinnooy Kan en Pauline van der Meer-Mohr in haar kamp te krijgen. Fleur Gräper-van Koolwijk heeft een hele batterij raadsleden en wethouders in haar kamp gehengeld. Michiel Scheffer heeft Rob de Wijk, Winnie Sorgdrager en Jan Terlouw, en hij heeft ook mijn naam op zijn website vermeld omdat ik voor hem getekend heb. Dat is dan wel weer een hele eer.

Rogier Verkroost (29) is gemeenteraadslid namens D66 in Eindhoven. In de weblogserie 'Lokale interruptie' beschrijft hij het reilen en zeilen van een lokale politicus.