Lokale interruptie: Een mooi congres

Het is weer eens vroeg mijn bed uit stappen op een vrije dag en om half negen sta ik op het station. Op het perron heb ik afgesproken met Paul Gielen, die nieuw is. Jessica is er niet (ze bleek zich verslapen te hebben). Toch zijn we niet alleen. Twee Limburgse leden die ik via de Jonge Democraten ken staan ook op het perron. Met zijn vieren reizen we naar Rotterdam. Daar, in het Luxor Theater, is het partijcongres van D66. Ondertussen bespreken we de laatste roddels uit de politiek. Met name de breuk in het Limburgse College.

Het is het feestje dat ieder half jaar plaatsvindt. De grote vergadering waar de partij zijn richting uitzet en de standpunten worden vastgesteld. Niet alleen de besluitvorming is interessant. Ook het weer eens ontmoeten van al die D66-leden die je hebt leren kennen is leuk. Wat dat betreft is het ook een leuk dagje uit. Ook is het leuk om de kopstukken van D66 uit heden en verleden eens in het wild te zien. Elst Borst, Boris van der Ham, Winnie Sorgdrager, Erwin Nypels, Thom de Graaff etc. Ze zijn er bijna allemaal.

In de ochtend zijn de stemmingen over moties en amendementen. Iedere afdeling, thema-afdeling of groep van 25 leden mag een motie indienen waarover een debat is en gestemd wordt. De partijtop doet voor iedere motie een stemadvies. Wanneer een motie door het bestuur wordt ontraden volgt een debat en een stemming. Bij overgenomen moties volgt enkel een debat als leden dat willen. Overigens worden er vandaag opvallend veel moties aangenomen die tegen de zin van de partijtop zijn. Bij een van die moties zorgt Joris Voorhoeve daarvoor. De voormalig leider van de VVD is al een tijdje lid van D66 en voelt zich zichtbaar thuis. Ook ik heb een motie. Ik vind dat D66 zich moet inzetten voor beter openbaar vervoer in de driehoek Eindhoven-Aken-Leuven, waar zich drie technische regio's bevinden. Goed voor de economische ontwikkeling. De motie wordt zonder discussie aangenomen.

In de vroege middag zijn er de Fringe-meetings. Kleine bijeenkomsten waar leden over inhoudelijke zaken praten. Een aantal Brabantse leden en ik bespreken de Brabantse partijorganisatie. Tussendoor komt ook Irene van den Broek naar me toe gelopen. Ze werkt voor de fractie van de Tweede Kamer. Ze feliciteert me met mijn aangenomen motie. Toevallig vindt er in de Kamer binnenkort een overleg plaats over grensoverschrijdend openbaar vervoer. Of ik nog meer input kan leveren. Maar al te graag natuurlijk.

Voor het programma aan het einde van de middag begint, praat ik nog wat met een nieuw lid. Ineens komt Birgit Cordes, raadslid in Vught, naar me toe gelopen. De geruchten zijn dat de onderhandelingen in het Catshuis vast zijn gelopen. Het gonst overal rond en de vraag rijst of het echt zo is. Weer in de zaal zie ik dat Alexandra van Huffelen, een wethouder uit Rotterdam, een toespraak houdt. Aan haar tekst te horen is het nieuws nog niet bij haar aangekomen. Maar daarna is de kogel door de kerk. Er komen nieuwe verkiezingen. Een uur later is de slotspeech van Alexander Pechtold. Wat een timing! De campagne kan beginnen! Het congres is uitzinnig wanneer hij de slotzin doet.

De borrel is als een feestje. Eindelijk is Nederland verlost van het juk van een conservatief-populistisch kabinet dat veel zaken die van waarde zijn voor D66 wil beschadigen. Nu kunnen echte hervormingen afgedwongen worden. Ik praat nog lang na. Congressen van D66 zijn altijd gezellig. Of de partij op nul of op dertig zetels in de peilingen staat. Aan de sfeer is het nooit te merken. Het begint donker te worden als ik naar huis ga. Voor de campagne begint heb ik nog huiswerk te doen over grensoverschrijdend openbaar vervoer.