Goedemorgen!
Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws om daarna een lastige vraag te stellen. Vandaag over de blamage van Wim van de Camp.
In het algemeen lukt het me vrij aardig, om in deze rubriek -in tegenstelling tot wat ik elders op FOK! publiceer- een serieuze toon te hanteren, en mensen niet altezeer te beschimpen. Vandaag gaat dat niet zo best lukken. Wim van de Camp. Hopeloos.
In Europa hebben we te kampen met grote problemen. Hoe houden we de economie draaiende, hoe zorgen we dat het milieu niet te erg wordt verpest, is de veiligheid wel gewaarborgd? Dat alles lijkt aan de CDA-Europarlementariër voorbij te gaan. Wim van de Camp maakt zich zorgen over de risico’s van rondvliegende champagnekurken. Dus:
Dus zet Van de Camp alles op alles, om op flessen met champagne of andere plofwijn een waarschuwingssticker verplicht te laten stellen. Dat die dingen gevaarlijk zijn. Ik ben benieuwd, wanneer iemand in Brussel met het briljante idee komt, om op de voorbumper van auto’s de mededeling te plakken, dat onzachte aanraking daarmee ernstig letsel kan veroorzaken. Op ieder stopcontact het verbod om er vingers in te steken, en gillende kleuters een bordje om hun nek, omdat ze blijvende gehoorschade kunnen veroorzaken.
Een blamage. Van de Camp als lulletje rozenwater. IJveren voor een knallende-kurkenwaarschuwing... We staan als lief polderlandje weer eens totaal voor aap. Kan de heer Van de Camp mij even vertellen of hij erg verbaasd is, dat zijn land- en partijgenoot Balkenende geen schijn van kans maakte, qua Europees voorzitterschap?
