Emancipatie en haargroei

Gelukkig is het fenomeen, feminisme enigszins afgestorven. Natuurlijk blijven er altijd fanatieke amazones die blijven strijden om de kleinste verschillen de wereld uit te helpen. In de Verenigde Staten is er zelfs een groep feministen die strijdt tegen het woord 'history', je bedenkt het niet. Emancipatie is voor deze vrouwen pas bereikt als de tweede auto even groot is als de eerste.

Mannen hebben echter nog een evolutionaire troef in handen, een duister gebied waar de tentakels van het feminisme niet kunnen reiken. Een geboorterecht wat onze mannelijkheid versterkt, de baardgroei. Aan het dragen van een baard of een vorm ervan is in de loop der geschiedenis vaak een min of meer belangrijke sociaal-culturele betekenis gegeven. Soms werd het afscheren van de baard door religieuze leiders als indruisend tegen het geloof bestempeld (of zelfs 'heiligschennis') en in dat verband is het ook begrijpelijk dat het afscheren van de baarden van een onderworpen vijand soms gebruikt werd om deze extra te vernederen. Natuurlijk zijn er in het verleden mannen geweest die het geboorterecht hebben misbruikt. In de late Middeleeuwen raakte het dragen van een baard in onbruik en waren het vooral rechtsgeleerden en oude mannen die nog baarden droegen. Vele van deze rechtsgeleerden hebben tijdens het spreken van recht een beroep gedaan op hun grijze baard, in plaats van Vrouwe Justitia. Over het algemeen staat een baard symbool voor wijsheid en wordt het geassocieerd met mannelijkheid en kracht. Maar waarom is het dat er vandaag de dag zo weinig mannen zijn met een baard?

Eerlijk is eerlijk, niet iedereen is geschikt voor een baard. Chinezen moeten het doen met slechts enkele lange haren en veel Indiaanse volken hebben überhaupt geen baardgroei. Dat zo weinig Italianen een baard dragen, danken wij aan de spaghetti en Islamieten hebben al snel de schijn tegen. Dat er zo weinig Nederlanders een baard dragen heeft wellicht toch te maken met de tentakels van de emancipatie. Het overgrote deel van de vrouwen heeft namelijk geen enkel probleem met een baard maar bij het verlaten van de bioscoop zien ze liever keurig geschoren mannen. Misschien zien geëmancipeerde vrouwen liever een keurig geschoren kaaklijn. Een baard zou immers een flinke onderkin kunnen verbergen. En een flinke onderkin is natuurlijk een aardige indicatie voor de algemene gesteldheid van de rest van het lichaam. Baardliefhebbers van jonge leeftijd kunnen weinig anders doen dan wachten. Er zit namelijk een minimale leeftijd aan het dragen van een baard. Maar proberen doen mannen het allemaal. Sommigen een snor, ringbaard of kabouterbaard anderen een sik of stoppelbaard want een man zonder baard is als een vrouw met.