Sharon overboord

Een paar verkiezingen terug verloor de PvdA een grote groep kiezers aan een partij wiens lijsttrekker van alles wat maar een beetje moreel 'fout' was beschuldigd werd. Iedereen die bij de verkiezingen op die partij had gestemd deugde niet, was een meeloper, had een 'grote leider' nodig, affijn, we kennen het allemaal wel.

Nu die vreselijke kiezers zich weer tot het volgen van de partijstandpunten van de PvdA hebben laten bekeren -zand erover- is het nog steeds mogelijk je af te vragen in hoeverre de PvdA zich tijdens die valse paniekcampagne niet aan projectie schuldig heeft gemaakt, de verschrikkelijke onkunde die je bij de partij van die vermoorde politicus tegenkwam vind je immers ook bij andere partijen. Bij de een wat meer dan bij de ander, en dan vaak netjes verstopt onder een of andere hippe trend. Men is homoseksueel, vrouw, allochtoon en bijstandsgerechtigd, of het liefst een combinatie daarvan. Een vertegenwoordiger uit een 'bloedgroep' doet het goed, een emotioneel statement uit het midden van de bevolking is precies wat de politiek nodig heeft. Zolang men zich -eenmaal opgenomen in de fractie- maar conformeert aan het zorgzame partijprogramma, maar naar buiten toe blijft profileren als dat kamerlid dat uit de schoonmaakbranche de politiek in is gegaan, uit een één-ouder gezin kwam, uit het kale noorden van het land, en niet in staat bleek te zijn twee universitaire studies af te maken: Dames en heren, met Sharon Dijksma heeft de Nederlandse politieke geschiedenis er weer een boeiend hoofdstuk bij.

Nu de ministerposten verdeeld zijn valt het meteen op: het CDA heeft verkeer en waterstaat, en de christenunie mag haar enige staatssecretariaat in hetzelfde gebouw zetten. In de media kwam steeds Sharon's naam voorbij als kanshebster op die post waarover ze zoveel gelezen had en waarmee ze -in de vorm van openbaar vervoer- als een echte specialist dagelijks ervaring mee opdeed.

Blijkbaar zag JP daar een probleem. Misschien omdat hij geen herhaling van het geval Karin Adelmundt wilde? Ook zo'n emotioneel-gedreven one'issue kamerlid; omdat zij uit een arm gezin met teveel vruchtbaarheid kwam was elk arm gezin met veel kinderen het object van haar diepe, ontroerende zorg en ruimhartige gulheid. En emotionele mensen met een rancuneuze achtergrond laten zich niet weerhouden door zoiets demotiverends als feitelijkheden: al gauw was het onderwijs in de handen van haar -en haar PvdA'voorgangers- op het gebied van gangbare definities volledig 'hervormd'. En dan zeg ik het beleefd.

Goed-besalarieerde intelligentie bleek totaal niet erfelijk of opvoedingsgerelateerd, welnei, het bleek een kwestie van 'geld en kansen'. Kinderen met een lage citoscore zouden met behulp van fondsen en extra motiverende aandacht alsnog breinchirurg kunnen worden, vanuit het VMBO ging je dan doorstromen naar wat andere scholen waar ze je lieten leren voor atoomfysicus, computerprogrammeur of medisch specialist. Als er maar genoeg geld en geduld was zou eindelijk bewezen worden dat armoede een gevolg was van egoisme van gemene VVD-stemmers en uiteraard niet van (een combinatie van) aanleg, inzet, afkomst en opvoeding.

Helaas is Adelmundt dood. Anders hadden we nu weer kunnen zien hoe ze huilend van frustratie haar eigen partij tot haar orde ging roepen, aangezien de PvdA eindelijk tot het inzicht is gekomen dat er van al die mooie plannen geen hol terecht is gekomen. PABO-studenten (en dan vooral diegenen die zijn doorgestroomd uit het MBO) zakken massaal voor taal- en rekentoetsen, maar gelukkig kunnen ze wel verontwaardigd uitleggen waarom het heel begrijpelijk is dat ze weinig tot niets presteren, dat resultaat is binnen. Dankzij een focus op het gebied van mondigheid, 'sociale vaardigheid' en andere bijzaken is er een generatie gekweekt die faalt in de meest rudimentaire kennisvaardigheden maar zich gelukkig niet straffeloos laten afzeiken. Adelmundt was een trotse moeder.

Nu naast die assertiviteit ook graag wat vloeiende kenniservaring, en we zijn weer een mooi land. Want het is geweldig als je kunt 'communiceren', het is nóg mooier als je ook nog eens weet waarover je aan het schreeuwen bent.

Goed. Dit is dus die kleine ramp die over ons land getrokken is nadat een hip emotioneel wangedrocht aan de beleidsknoppen heeft mogen zitten. Haar vroege dood kon voor dit land wel eens minstens zo'n zege zijn geweest als het incident met die andere populist.

Terug naar Sharon. Want het gaat toch eigenlijk over haar. En daar kan ik kort over zijn: het kind lult behendig, kan zichzelf creatief verantwoorden tegenover pers & politiek, maar is vooral weer zo'n gevalletje onkunde-met-een-uithangbord. Is op veel te jonge leeftijd de kamer in gekomen, bekijkt de maatschappij vanuit een dunne dossiermap en vecht (& likt) zich binnen de partij allerlei kanten op, zolang ze maar ergens terecht komt waar ze, ook geïnspireerd vanuit haar persoonlijke geschiedenis, 'een verschil kan maken'.

Nou, dat heeft Adelmundt ook gedaan. En de gevolgen zijn bekend, en nu zelfs -goedzo PvdA, hou vol!- erkend.

Je zou bijna denken dat Karin -om 'de kwetsbare kenniseconomie' te beschermen- ook door een ingehuurde vrijheidsstrijder omgelegd is.

Zo heeft Sharon dan tenminste één doel binnen: De premier ontfermt zich over haar zoals een vader zijn kind beschermt tegen haar eigen overmoedige onkunde. Daar mag ze het de komende vier jaar mee doen.

En Sjerrun, als de trein waar jij zo graag gebruik van maakt weer es vertraging heeft bij aankomst moet je maar denken dat er ook een grens zit aan de capaciteit van een elektromotor. Dat de perronverlichting uitvalt als hij hortend optrekt zou je aan het denken kunnen zetten. Je woont in Enschede? Ga dan lekker met de Betuwelijn naar je werk, die is er voor gebouwd.

EDIT:

En het kan natuurlijk altijd weer erger. Sjerrun, die dankzij haar portefeuille Verkeer & Waterstaat alles weet over spoorboekjes en de draagkracht van een touringcar is staatssecretaresse geworden van....

... zucht...

On-der-wijs. (Ik en m'n grote muil.)

Weer twee PvdA'ers op die post. En weer 1 die er werkelijk geen HOL verstand van heeft. Heerlijk, ik zie m'n school -en m'n baan- al verdwijnen. En de hele tijd dat gekakel van dat wijf aan moeten horen, omdat het over m'n vakgebied gaat... Oh god...

Gelukkig houdt Plasterk er ook van om lekker voor de camera te ouwehoeren...

Oh shit.. Wil je je best doen voor je baan, heb je zo'n ongelofelijk leeghoofd boven je staan, die alleen maar aan haar carriere kan denken..

Nah. De kans dat ze ooit bij ons langskomt is klein, veel te veel trappen en de lift is smal. En de vleugellift in de concertzaal mag uitdrukkelijk niet voor personen gebruikt worden. Trouwens, de stoeltjes in de concertzaal zijn niet berekend op haar uitbouw, dus we hoeven niemand te dwingen voor die zelfingenomen grijnzende laadklep te spelen.

Maar goed, ik ga nu zuipen. Straks wordt ze over vier jaar ook nogges minister van O&W.. De enige in de geschiedenis die te stom was om de makkelijkste studies af te ronden...