Boosheid

Nee, het is meer dan boosheid, ik voel alsof ik moet slopen, vernietigen, maar ik weet niet wat de aanleiding is. Er is niet iets gebeurd wat dit gevoel naar boven zou kunnen brengen.

In tegendeel, ik kreeg gisteren te horen dat mijn contract weer verlengd is, dat ik goed werk doe en dat ik op kosten van de baas met mijn partner in een duur restaurant mag eten, ik krijg Zondag een nieuwe kitten, de kinderen zijn gezond en gelukkig, ik heb net een lang weekend Berlijn geboekt en de tickets binnen gekregen van het Corvus Corax concert.

Deze boosheid beangstigt mij, het is niet te begrijpen.
Is dit het soort boosheid wat maakt dat je dingen doet die je later niet kunt veklaren, het soort boosheid waarin je je zelfcontrole verliest en tot erge dingen in staat bent?

Ik denk het niet, ik zit rustig achter mijn bureau op werk, ik ben niet aan het schuimbekken, ik ben niet aan het gooien en smijten, ik praat rustig met mijn collega zonder hem direct naar zijn keel te vliegen of met een mes achter na te lopen.En nee, ik heb die niet eens in mijn bezit.

Nee, deze boosheid zit dieper, ik ben boos op het leven zelf, maar vooral boos op mijzelf, omdat ik niet de controle heb om mensen voor pijn te en verdriet te behoeden.

En ja, ik weet het, het hoort bij het leven en dat begrijp ik, en dat maakt het dat ik niet met een Uzi als een wilde rond ga schieten, maar ik kan me nu iets voorstellen dat iemand met deze boosheid en het niet begrijpen ervan, soms tot wanhopige daden kan komen.

En ik, ik zet Rammstein maar weer lekker hard aan, ik zing hard mee ( en ja dat kan door sommige mensen ook als gevaarlijk worden beschouwd) en ik voel dat mijn boosheid rustig weg ebd.