De maatschappij dat ben jij

In de kleine kamer stond maar 1 stoel en naast die stoel zat een wat oudere, gezette vrouw. "Ga maar zitten", zei de vrouw. Ze voelde haar hartslag omhoog gaan bij iedere stap die ze richting de stoel zette. Toen ze eenmaal zat, vroeg de vrouw: "Weet je zeker dat dit is wat je wilt, want als ik ben begonnen is er geen weg meer terug". Snel flitste er nog allerlei gedachten door haar hoofd, maar toen antwoordde ze toch vrij resoluut: "Ja ik wil dit nog steeds doen, het is speciaal voor mijn vriend". De vrouw verbaasde zich even, maar goed het wasniet haar zaak waarom dit meisje dit nou wilde doen voor haar vriendje.

Ze draaide zich om en pakte een stift om markeringen te maken op de arm van het meisje. Ze zag dat het arme kind kippenvel ervan kreeg. Nadat ze hiermee klaar was, pakte ze de naald en begon met haar werk. Op het moment dat de naald het lichaam van het meisje raakte, viel het arme kind flauw. Na een klein half uurtje kwam ze bij en de oude vrouw glimlachte. "Is het gelukt?", vroeg het meisje. De oude vrouw zei: "Zover ik kan zien is het prima gelukt", en wees naar de arm van het meisje waar nu een klein verband op zat.

Het meisje besloot nog even naar de stad te gaan. Even snel een kop chocolademelk drinken en een mooie kaart kopen voor haar vriend. Eenmaal thuis aangekomen schreef ze met haar geurpen de tekst erin die paste bij haar cadeau voor hem. Ze besloot nog even snel te kijken onder het verband op haar arm en wat ze zag stemde haar tevreden.

Later die week was ze al een keer bij haar vriend geweest, maar ze had hem nog niets durven te vertellen. Hij had gevraagd, nadat ze sex hadden gehad, waarvoor het verband was. Ze zei dat ze gevallen was en dat er een schaafwond onder zat. Lomp als hij altijd was, vroeg hij niet verder en stak een sigaret op.

Op een dag, het was een paar maanden nadat ze bij de oude vrouw was geweest, besloot ze het toch aan haar vriend te vertellen. De lompe boer had, nadat het verband weg was, zelfs niet naar haar arm gekeken. Het leek wel of die alleen oog voor haar had als hij geil was en haar wilde neuken. Nooit vroeg hij hoe het met haar ging of maakte hij een leuk complimentje. Nadat ze, op zijn eigen romantische manier, geneukt hadden, besloot ze hem de kaart te geven die ze een paar maanden terug had geschreven. Het viel haar op dat ze zelfs nu nog de appeltjesgeur van de geurpen kon ruiken. Hij keek blij verrast toen hij de kaart zag en, nadat hij hem geopend en gelezen had, pakte hij zijn schoen en gaf haar met zijn stalen neus een paar ferme tikken in haar gezicht. Het enige dat het meisje kon doen was lachen, tot hij haar slaap raakte en ze van haar stokje af ging.

De jongen kleedde zich snel aan, hij moest snel mensen op de hoogte stellen. Hij keek nog een keer naar de kaart, zuchtte diep en liet hem vallen. De kaart dwarrelde op de grond en bleef open liggen. Het meisje lag nog steeds in dezelfde positie op het bed, hevig bloedend uit de wonden op haar hoofd. Iedereen die nu de kamer binnen zou komen zou de boodschap kunnen lezen die op de kaart stond:

quote:

Hoi lieverd,

Ik weet dat je al maanden met Ramona neukt, daarom heb ik mij met aids besmet bloed laten infecteren. Ik hoop dat je je cadeau kan waarderen en dat die stomme stinkhoer nu ook aids heeft.

Kusjes,

moi