Tolerantie of arrogant

Nederland staat bekend om tolerant te zijn. We laten veel vluchtelingen toe, regelen onderwijs voor deze vluchtelingen. Iedereen mag zijn eigen geloof beoefenen en je mag zeggen wat je vindt of denkt, dit alles met de limitatie je te beperken tot de grenzen van de andere wetten.

In Nederland moet alles kunnen, ondanks dat het credo "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg." Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, maar als jij gek wil doen is dat jouw zaak natuurlijk. Nederlandse tolerantie noemt men dat.

Ik wil het geen tolerantie noemen. Ik vind deze houding meer getuigen van desintresse dan het feit dat Nederlanders zo ruimdenkend en aardig zijn. Nederlanders staan namelijk ook bekend om het eeuwige gezeik over alles. Omdat Nederland zo "tolerant" is, eisen Nederlanders ook de meest idiote dingen. "Ik mag toch zeker wel zeggen wat ik wil, dat is ons recht!" en wij tollereren dat, zoals zoveel dingen. Vluchtelingen mogen toch hier hun ding doen? Allochtonen mogen toch moslim zijn? Je mag toch blowen op straat? Homo's mogen toch trouwen?

Alles mag want wij zijn enorm tolerant. Totdat er iets gebeurt wat ons eens echt raakt. Iets waarvoor wij niet onze ogen meer willen sluiten, iets wat ons leven doorkruist. Dan ineens is alle tolerantie weg, dan rotten ze maar op naar hun eigen land, dan passen ze zich maar aan aan onze regels, onze wetten, onze gewoonten. Want de regels in Nederland gelden uiteraard alleen voor Nederlanders, voor de geweldige toffe ruimdenkende Nederlanders. Nederland is niet tolerant, Nederland is verdomd arrogant en het wordt eens tijd dat we daarmee stoppen en echt tolerant worden.