10 kleine negertjes deel 3

Van een diskette: neger001.doc

Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen,
Één overat zichzelf, toen waren er nog maar negen.
Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht,
Één kon niet meer wakker worden, toen waren er nog maar acht.
Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven,
Één zei dat hij niet verder wilde, toen waren er nog maar zeven.
Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes,
Één sloeg zichzelf in tweeën, toen waren er nog maar zes.
Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf,
Één werd gestoken door een bij, toen waren er nog maar vijf.
Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier,
Één kwam terdege in de knoei, toen waren er nog maar vier.
Vier kleine negertjes gingen naar zee en zie,
Een rode haring verzwolg er één, toen waren er nog drie.
Drie kleine negertjes gingen naar Artis mee,
Een grote beer drukte er één fijn, toen waren er nog maar twee.
Twee kleine negertjes gingen naar 't zonnebad heen,
Één verbrandde er helemaal, toen was er nog maar één.
[b]Één klein negertje bleef helemaal alleen,
Hij hing zich tenslotte maar op, dus bleef er toen niet één.

In de vorige delen konden jullie het begin van dit spannende verhaal lezen. In deel 1 heb ik verteld hoe we naar de meet gingen, en in deel 2 ging die verder.
Na het telefoongesprek dat ik met Nietzman had gehad, ben ik toch weer in bed gekropen. De volgende dag was ik niet bij de computer weg te slaan. De mensen van de meet bleven praten over wat er gebeurd was, en ook de rest van de crew was heel erg geschrokken. De users hadden nog niks door, aangezien het net leek alsof Cptmarco gewoon door bleef posten door het timed bloggen en al de blogjes van hem die nog stonden te wachten. Om half drie vroeg mijn moeder of ik de hond uit kon laten, en dat heb ik toen maar gedaan. Ik betrapte mezelf erop, dat ik niet kon ophouden met rondkijken. Ik was echt bang dat er uit de bosjes iemand zou kunnen komen. Zo snel als ik kon liep ik door. Normaal gesproken wandelden we vaak van de paden af, en renden mijn hond en ik achter elkaar aan door de bosjes en tussen de bomen door. Dit keer was dat niet zo, maar het voelde zo alsof mijn trouwe viervoeter me begreep. Ook hij leek zenuwachtig, maar misschien kwam dat omdat het mijn gevoelens overnam. Opeens gingen zijn rugharen overeind staan. Mijn kleine zwarte labrador begon te grommen, en toen ik in de richting keek waar hij naartoe keek, zag ik iemand wegschieten achter een boom. Normaal gesproken liepen er vaak andere hondenbezitters in het bos, maar deze persoon wilde niet graag gezien worden. Hij of zij droeg zwarte kleren, en ik werd nog banger dan ik al was. Ik draaide me om en zo snel mogelijk liepen we terug naar huis. Het kon best zijn dat de zwartgeklede man of vrouw er niet op uit was om me te bespioneren, maar zo voelde ik me. Bekeken.
Thuis aangekomen propte ik een boterham in m'n mond en ging zo snel mogelijk weer naar boven. mIRC stond nog te flikkeren, en er waren flink wat speculaties over wat er precies gebeurd kon zijn. RealBizkit666 zei, dat het ook best een ongeluk had kunnen zijn, en hij geloofde er niet zo erg in. Rickmans probeerde ons gerust te stellen, maar iedereen was erg van slag door het gebeurde, en kwam zo niet echt toe aan het zoeken naar nieuwe plaatjes en filmpjes voor op de weblog. Het viel me op dat iedereen aanwezig was. Alle negen webloggers die waren overgebleven, al klinkt overgebleven wel erg cru. We praatten verder. Het kon ook aan de cheeseburger liggen. Het leek alsof de dader wist dat Cptmarco erg van cheeseburgers houdt. Hield. Even dacht ik eraan om de rest te vertellen van de man of vrouw in het bos, maar ik was bang dat ze me uit zouden lachen. Als jongste en ook nog vrouwelijke webloggertje werd ik al haast ondergewaardeerd. Langzamerhand, in de loop van de avond, veranderde de sfeer wat naar het normale. We lachen veel met en om elkaar, daar achter de schermen. Tot Knut iets postte.

[19:47] <Knut|Werk> hey, hebben jullie ook nog een maitlej gehad?
[19:47] <Nietz> Wat heb je dan gehad?
[19:47] <TwoMini> Van die negertjes?
[19:47] <NoliuZzzz> OMG Xessive! Ik kom niet meer bij om dat topic!
[19:48] <Twink|wwkw> Knutje, vertel...
[19:49]<Knut|Werk> Nou, zo spannend was het eigenlijk niet. Het was een mailtje van datzelfde onbekende adres, en het enig ewat erin stond, was een foto van 1 van die beeltejs.
[19:50] <Nietz> Stuur eens door?
[19:50] <rick> Vast een geintje joh.
[19:50] <TwoMini> Stuur eens door Knut|Werk?
[19:50] <EchtKoekje666> Welke is het dan Knut|Werk?
[19:51] <Tolga|druk> het is niet waar zeg..

Uiteindelijk stuurde Knut het desbetreffende mailtje naar iedereen door. De foto, die eruit zag alsof hij met een mobiele telefoon was gemaakt, was het beeldje te ontwaren van het slapende negertje. Er werd een beetje overheen gepraat. Knut vertelde wat over zijn werk, dat een nieuw meisje zomaar zijn kantoor was ingelopen, maar je merkte dat de sfeer compleet was omgeslagen. Iedereen was wat stiller, en er werden niet zoveel grapjes gemaakt. 2Mini maakte nog een semi-grappige opmerking over dat hij het dikke negertje wel niet zou zijn, maar ik kon er niet om lachen, en ik kon me ook niet voorstellen dat mijn andere collega's dat zouden doen. Ik deed mijn gordijnen dicht, en ging weer zitten. Het was 10 uur en werd erg donker. Ik was erg moe, en wilde graag naar bed. RealBizkit666 vroeg of Knut niet eens naar huis moest, maar hij was bezig met iets belangrijks, en zijn huis was toch om de hoek. Toen gebeurde het. Waar we allemaal stiekem voor gevreesd hadden. Het ging heel snel achter elkaar.

[22:11] <Knut|Werk> Zo, ik ga maar weer eens naar huis.
[22:11] <TwoMini> ja klopt, Twink
[22:12] <Nolius> Doe dat, Knut|Werk
[22:12] <rick> das een latertje vanavond Knut!
[22:12] <Knut|Werk> ach ja...
[22:13] <Nietz> grafkanker.
[22:14] <EchtKoekje666> Waarom voelt het zo laat?
[22:15] <Knut|Werk> jezus, er is iets in m'n bureau gekrast.
[22:15] <Knut|Werk> een negertje!
[22:15] <Knut|Werk> Godverdomme...
[22:16] <Knut|Werk> Hey, er is nog iemand hier
[22:16] <Tolga|druk> Knut, misschien moet je maar heel gauw naar huis gaan.
[22:16] <Knut|Werk> Oh, hij komt hierheen, brb

En dat was het laatste wat we van Knut hebben gehoord. Die avond. Rickmans belde meteen naar Knuts werk, maar niemand nam op. We begonnen als gekken in te spreken op het antwoordapparaat, tot Nolius opperde dat dat toch geen enkel nut had. In één keer hielden we op. Toen ik later terugkeek op mijn telefoon zag ik dat ik het 11 keer geprobeerd had. Tolgashakur belde de politie, en die zouden er wel iemand op afsturen. Om half twaalf logde Knut uit van IRC. Of zijn computer nou uit was gevallen, of de politie er was, ik weet het niet.

Tien webloggers. Tien negertjes. Is dit een grap van een thuisgebleven weblogger of is er een andere grappenmaker in het spel?
In de volgende WWKW zal het snel duidelijk worden.