Hongernegers

Het is verschrikkelijk. Dagelijks sterven tientallen, zo niet honderden mensen aan een hongersdood. Met name in Afrika is er veel honger; "Nee jongen, je hebt geen honger, je hebt trek. In Afrika, dáár hebben ze honger" is een veel gehoord cliché. Het nieuws laat om de zoveel tijd beelden zien van door de huid prikkende ribbetjes en de goede doelen bellen, lobbyen en doneren zich suf. De hongersnood is verschrikkelijk, or is it?

Honger is "het gevoel van de natuurlijke behoefte aan eten". Op sommige plaatsen is er simpelweg weinig tot geen mogelijkheid om voedsel te verbouwen of te vinden, de nomaden trekken niet voor niets om de zoveel tijd verder. Maar de o zo vriendelijke westerse wereld, die graag wat terugdoet voor de negertjes die voor 1 dollar per jaar schoenen en voetballen in elkaar naaien, geeft ze hulp, zodat ze zich lekker kunnen settelen. Mooie prefabhuisjes, een waterpompje voor de akkers en een fiets met een vlaggetje aan de bagagedrager. En als dan blijkt dat de grond helemaal niet zo vruchtbaar is en er veel te weinig voedsel is dan zitten de arme negertjes weer in de misère. Maar gelukkig is er nog voedselhulp en kan ieder negertje van een tupperwarebordje wat pap naar binnen lepelen.

Ik vraag me af of er überhaupt wel (voedsel)hulp gestuurd moet worden. Moeten we proberen om heel hongerend Afrika te vullen met aanmaakrijstepap? Natuurlijk zullen de meesten zeggen, immers, het is onmenselijk om iemand zo te laten lijden. Ik vergelijk de hongersnood eigenlijk met het fileprobleem, je kunt wel wegen blijven bijbouwen en verbreden, spitsstroken aanleggen en inhaalverboden invoeren, maar het aantal auto's neemt dan gewoon weer toe zodat er toch weer files ontstaan. Is het probleem met de hongersnood niet precies hetzelfde? Voedselhulp zorgt ervoor dat mensen aansterken, wat ze de mogelijkheid biedt om te gaan voorzien in hun tweede levensbehoefte, kinderen. Nageslacht is de beste verzekering voor de oude dag, niet voor niets waren families vroeger veel groter dan tegenwoordig. Als je geen zekerheid hebt op een mooi pensioen en al helemaal niet op een bruine boterham met pindakaas elke ochtend dan kan je er beter voor zorgen dat je een dozijn kinderen hebt die voor je kunnen werken en je kunnen verzorgen. En die kinderen hebben ook voedsel nodig, echter hebben we te maken met een hongersnood wat betekend dat er nog steeds niet genoeg voedsel is. De goede doelen struinen elk winkelcentrum af, vinden weer een berg donateurs en er kan extra pap naar de hongerende negertjes. En die worden weer beter, krijgen kinderen, krijgen honger, en nog meer kindjes, en nog meer honger en nog meer honger en nog meer hongerende kindjes. Het is simpelweg een neerwaartse spiraal. Is dat misschien niet nog onmenselijker dan ze geen voedselhulp geven? Niet dat ik alle hongernegers dood wil hebben, maar een natuurlijke selectie zou toch geen kwaad kunnen.

Al decennia probeert de hele wereld de derde wereld op de rails te krijgen en toch lukt het niet. Niemand weet hoe het eigenlijk echt moet, het enige dat we doen is pappen en nathouden. Zie het als alle auto’s inruilen voor van die bordkartonnen zelfbouwpakketten en vervolgens alle verkeersregels afschaffen. Na een paar maanden bedenkt half Nederland zich wel 3x voor ze de weg opgaan en zo los ik het fileprobleem op. Stuur een jaar beperkte voedselhulp en help alleen op plaatsen waar de bevolking echt potentie heeft om te overleven. Het is rot, wreed en onrealiseerbaar, maar lost wellicht wel een groot deel van de hongersnood op.