de rode vlag
Je bent een klein meisje van ongeveer twaalf jaar en je zit in groep acht of in de brugklas. Op een dag gebeurt het. Altijd op een moment dat het totaal niet uitkomt. Je moet plassen en vraagt aan de leraar of je eventjes naar de wc mag. Dan zit je daar, met je broek omlaag en daar, in je onderbroekje, zit een gigantische roodbruine vlek. Het eerste waar je aan denkt, is dat je in je broek hebt gepoept. Of zou het echt waar zijn, het sprookje wat mama vertelde? De vreemdste vragen gieren door je hoofd. "Ben ik nou zwanger? Gaat dit voor altijd door? tot en met Bloed ik dood?"
Een tijdje zit je daar, denkend aan alle meisjes die 'het' al zijn. Je bedenkt dat je nou kinderen kan krijgen, zo jong als je bent. En dan komt er in één keer iets in je op. Iets verschrikkelijks, rampzaligs, catastrofaals. Je hebt niks bij je. Thuis ligt er een doos vol. Dikke, dunne, lange en korte maanverbandjes en zelfs tampons. "Voor het geval dat"-gekregen van mama. Je kijkt naar beneden en ziet de rode druppels één voor één naar de pot in glijden. Waar moet het heen? En die vieze, doorweekte onderbroek? Wat moet je daar mee?
Omdat je les bijna is afgelopen moet je terug, en ten einde raad prop je je hele onderbroek maar vol met wc-papier. Met je benen een beetje wijd loop je terug naar de klas, vastbesloten om je vriendin, die 'het' al wat langer is, om 'iets' te vragen. Ze heeft alleen tampons en dat moet dan maar! Je krijgt het hele doosje, dan heb je vast wat, en ze heeft toch genoeg. Dus het volgende uur ga je weer naar het kleine hokje.
Je bestudeert uitgebreid het boekje wat in het doosje zit, en kijkt dan eens goed tussen je benen. Raar, je weet precies waar je arm zit, en je voet, maar van 'binnenste schaamlippen' of een 'clitoris' heb je nog nooit gehoord. Daar staan ze, de tips voor de eerste keer. Gelukkig zijn ze niet zo groot als de tampons in de doos van mama.
Na even zoeken heb je het gevonden. Het gat waar het bloed uitkomt en dat ding dus naar binnen moet. "Rustig blijven" zegt het boekje, en "door blijven ademen". Je pakt de tampon uit en trekt aan het touwtje. Dan zet je je wijsvinger in het kuiltje en je plaatst hem tegen de gewenste plek. Dan duwen, en het doet beste en beetje pijn. "Tot je hem niet meer voelt zitten".
Wat is dat daar beneden? Een bodemloze put of zo? En dan opeens lukt het. Hij zit erin, alleen een groen touwtje verraadt waar. Daar moet je straks aan trekken. Maar eerst terug naar de les. Alsof je je zou kunnen concentreren! Je bent ongesteld! En trots.
Eenmaal thuis aangekomen wordt het nog veel erger. Je mama komt erachter, of je het haar vertelt of niet, en dan weet zowel de familie als de hele buurt het. Taart wordt tevoorschijn gehaald en je zit daar maar met je rode hoofd..
Zo gaat dat dan. Dus heren, als je vrouwtje een keer aan de beurt is, verwen haar eens wat extra. Met warme chocolademelk, nog meer chocolade en een hete kruik. Want het is totaal geen pretje! Je raakt er wel aan gewend, maar bijvoorbeeld de buikpijn is zo erg vervelend! Ik hoop dat jullie ons nou een beetje meer begrijpen!
