Ontspanning op de werkvloer
Ook de beste ingevingen krijg ik tijdens het werken met mijn computertje. Wie weet dat ik me er daarom zo moeilijk bij weg kan sleuren: het is ontspanning voor me. En dat dit niet alleen voor mij zo is werd nog eens bevestigd toen ik vervolgens over de Frontpage bladerde.
Tijdens het lezen van een bericht aldaar realiseerde ik me dat de waarde van het nemen van voldoende rust best vaak onderschat wordt, zéker op de werkvloer. In de reacties op een bericht over het al-dan-niet doorbetalen van de rookpauzes van werknemers viel me op dat een aantal mensen benadrukt dat ze vooral de beste ideeën krijgen tijdens een kwartiertje ontspannen aan de paf. Dit kan ik volkomen begrijpen, al rook ik niet. Het gaat om de ontspanning.
Naar mijn mening functioneert de werkende mens het beste als hij tijdens het uitoefenen van zijn functie de vrijheid krijgt om te ontspannen wanneer dit nodig is. Dit kan inhouden: even koffie halen of praten met wat collega's op de gang. Maar ook surfen over het wereldwijde web kan een vorm van ontspanning zijn. Je focust je op iets anders of maakt je gedachten leeg en staat vervolgens meer open voor 'de wereld voorbij je eigen bureau'. Dit heeft soms verrassende resultaten.
Het schijnt zelfs zo te zijn dat werknemers die meer vrije tijd tijdens het werk krijgen beter presteren. En dat is in deze prestatie-gerichte tijd natuurlijk iets wat werkgevers gaan zien. Het lijkt er echter op dat veel van de werkgevers die dit land rijk is er niet zo in geloven. Iets wat ik me kan voorstellen, want hoe kan iemand nu bijvoorbeeld formulieren verwerken als hij of zij niet eens bij de computer zit? Zolang er niets wordt ingetypt, wordt er immers ook niets in gang gezet. Dus dan maar liever dat kopje koffie bij de pc opdrinken, want dan kun je tussendoor nog het één en ander invoeren.
Hoewel ik soms aan twijfel, zijn we nog steeds mensen. En een mens heeft ook tijd nodig voor zichzelf.
Zo zou je ook kunnen zeggen dat slapen niet erg nuttig lijkt te zijn. Je ligt wat in je bed met je ogen dicht te dromen en dat was het wel. Toch is het iets wat ieder mens nodig heeft. Als we niet voldoende slapen, dan gaat het op een gegeven moment simpelweg mis. Net als dat we door tè hard te werken in de stress schieten.
Zelf functioneer ik het allerbeste als ik mijn eigen gang kan gaan. Dit zal ongetwijfeld voor veel meer mensen gelden.
Zodra er druk op me wordt gelegd, schiet ik vast. Dit heeft tot gevolg dat mijn prestaties alleen maar achteruit gaan. 'Dan leer je er maar mee omgaan', wordt me dan vaak verteld. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Niet ieder mens zit hetzelfde in elkaar en iedereen reageert anders op gebeurtenissen.
We bereiken waarschijnlijk het meeste als we de unieke eigenschappen van de personen waarmee we omgaan accepteren en respecteren. Proberen om iedereen op dezelfde manier te behandelen is vrijwel onmogelijk.
Maar als ik zo eens om me heen kijk... dan bekruipt me het gevoel dat dit wel de richting is waarin we heen gaan. We gaan steeds meer op robotten lijken...
